werknemer/Veolia Transport Brabant BV

Werknemer (52 jaar) is met ingang van 1 januari 1992 in dienst getreden bij Veolia, laatstelijk in de functie van manager Chipoffice. Werknemer is op 14 december 2008 overgegaan naar Connexxion wegens een overgang van concessie. In het voorjaar van 2009 verliest Connexxion een concessie aan Veolia en treedt werknemer weer in dienst van Veolia. Veolia biedt werknemer ditmaal andere voorwaarden aan. Thans verzoekt werknemer ontbinding wegens een verstoorde arbeidsrelatie. Daartoe stelt werknemer zich op het standpunt dat hem geen passende functie is aangeboden waardoor in strijd is gehandeld met de Wet personenvervoer (WPV) en dat Veolia de arbeidsverhouding heeft doen verstoren.

De kantonrechter oordeelt als volgt. De kantonrechter is het met Veolia eens dat van een opvolgend concessiehouder niet kan worden gevergd haar organisatie op dezelfde wijze in te richten als de overdragend concessiehouder, alsmede dat van een werknemer enige flexibiliteit mag worden verwacht in het aanvaarden van een andere (passende) functie indien zijn oude functie binnen de nieuwe werkgever niet voorhanden is. De kantonrechter gaat daarbij uit van de WPV als toetsingskader. Immers, van een overgang van onderneming in de zin van artikel 7:662 BW is naar het oordeel van de kantonrechter geen sprake. Desalniettemin acht de kantonrechter de aangeboden functie aan werknemer niet passend. Daarbij merkt hij op dat het merkwaardig is dat Veolia werknemer aanzienlijk lagere beloning voorstelde, terwijl werknemer nog geen acht maanden eerder bij Veolia een hoger salaris verdiende. Door aldus te handelen heeft Veolia de arbeidsverhouding verstoord, zodat de verzochte ontbinding dient te worden toegewezen.

Aan werknemer wordt een vergoeding van C=1,2 toegekend. Daarbij wordt uitgegaan van het gewogen aantal dienstjaren per 1 januari 1992 alsmede van het hogere salaris, hoewel strikt genomen artikel 37 WPV hiertoe geen aanleiding geeft.