Rechtspraak
Rechtbank Noord-Holland (Locatie Haarlem), 13 januari 2011
ECLI:NL:RBHAA:2011:BP1395
werknemer/Wortell System Integrations : Services BV
Werknemer is op 1 februari 2009 op basis van een arbeidsovereenkomst voor de duur van 1 jaar bij Wortell in dienst getreden als consultant. Zijn maandelijkse brutoloon was opgebouwd uit een vaste component van 90% (basissalaris) en een variabele component van 10%. Het variabele deel was 'target-afhankelijk'. Bij Wortell werd gewerkt op basis van het concept 'Het Nieuwe Werken', wat inhield dat de werkzaamheden tijd- en plaatsonafhankelijk werden uitgevoerd. Werknemer vordert thans achterstallig salaris. Hij stelt zich op het standpunt dat Wortell onvoldoende werk voor hem had, waardoor hij geen werk heeft kunnen verrichten doch dat deze omstandigheid voor rekening en risico van Wortell komt. Wortell voert aan dat werknemer nadat hij in oktober op de hoogte was gesteld dat de arbeidsovereenkomst niet zou worden verlengd, passief is geworden en simpelweg zijn werk niet heeft gedaan.
De kantonrechter oordeelt als volgt. Wortell meent dat werknemer geen aanspraak kan maken op zijn vaste loon, aangezien het aan zijn passieve houding te wijten is dat hij niet heeft gewerkt. Volgens Wortell lag het mede gelet op de grote mate van vrijheid die hem op grond van Het Nieuwe Werken toekwam op de weg van werknemer zelf om invulling aan zijn dienstverband te geven c.q. werk te zoeken. Dienaangaande wordt het volgende overwogen. Hoewel partijen er bij het aangaan van het dienstverband inderdaad vanuit zijn gegaan dat werknemer zo veel mogelijk zelf zijn dienstverband zou invullen, schiep dit voor werknemer niet de verplichting zelf voor werk te zorgen. Naar het oordeel van de kantonrechter kan een dergelijke vergaande eis niet zonder meer aan een werknemer worden gesteld, ook niet in een geval als het onderhavige waarin de werknemer een zeer grote mate van vrijheid heeft. Het lag op de weg van Wortell om na te gaan of werknemer nog voldoende werk had en om, indien dit niet het geval was, hiervoor zorg te dragen. Gelet op het feit dat werknemer kennelijk zijn tijd ook kon invullen met dergelijke door Wortell feitelijk opgedragen klussen, had het eens te meer voor de hand gelegen om bij werknemer te informeren of hij nog wel voldoende werk voorhanden had en zo niet, om daar met hem over te overleggen en er zo mogelijk voor zorg te dragen. Geoordeeld wordt derhalve dat het niet werken voor rekening en risico van Wortell komt. Volgt toewijzing loonvordering.