werknemer/AB Midden Holland

Werkneemster is in 2006 in dienst getreden van AB Midden Holland in de functie van administratief medewerkster voor 2045 uur per jaar. Vanaf 2007 bedroeg het aantal arbeidsuren 2125 per jaar. Op 9 april 2009 is de arbeidsovereenkomst ontbonden. Thans vordert werkneemster uitbetaling van achterstallig loon. AB Midden Holland verweert met de stelling dat de feitelijke arbeidsomvang aanzienlijk lager was dan de contractuele arbeidsomvang. Zij biedt bewijs aan ter staving van haar stellingen.

De kantonrechter oordeelt als volgt. De kern van het geschil is gelegen in de vraag of werkneemster recht heeft op betaling van salaris overeenkomstig de contractueel overeengekomen dan wel op basis van daadwerkelijk gewerkte uren. Bepalend voor de beantwoording van die vraag is voor wiens risico de niet gewerkte uren dienen te komen. Gesteld noch gebleken is dat partijen nadrukkelijk zijn overeengekomen dat werkneemster minder uren voor AB Midden Holland zou werken dan de in het arbeidscontract opgenomen uren en slechts voor de werkelijke gewerkte uren loon zou ontvangen. Evenmin is gesteld of gebleken dat AB Midden Holland werkneemster heeft gesommeerd werkzaamheden te verrichten conform de in het arbeidscontract opgenomen arbeidsomvang, op straffe van inhouding van (een gedeelte van) het loon, indien zij daarmee in gebreke zou blijven. Het voorgaande leidt tot de slotsom dat, ook indien AB Midden Holland slaagt in het bewijs dat werkneemster minder uren heeft gewerkt dan contractueel is overeengekomen, die uren voor risico van AB Midden Holland dienen te komen. Een bewijsopdracht is daarom zinledig.

Volgt toewijzing van de loonvordering. De wettelijke verhoging wordt evenwel niet toegewezen, daar deze is bedoeld als prikkel voor de werkgever tijdig het loon te betalen. Nu de arbeidsovereenkomst reeds is geëindigd bestaat geen behoefte meer aan een dergelijke prikkel.