eisers c.s./ING Personeel VOF

ING kende tot 2006 een aantal regelingen waarbij zij voor haar gepensioneerden een deel van de ziektekosten betaalde. Per 2006 worden deze regelingen eenzijdig beëindigd met toepassing van een eenmalige afkoopregeling. Voor de verschillende groepen gepensioneerden valt deze afkoopregeling verschillend uit. ING maakt daarbij onderscheid tussen gepensioneerden voor en na 1 januari 2006. Thans vorderen ex-werknemers vergoeding van het verschil tussen de regelingen, omdat ING volgens hen onderscheid op grond van leeftijd maakt. ING stelt zich op het standpunt dat de onderhavige regelingen niet onder artikel 3 WGBL vallen, dan wel dat sprake is van een objectieve rechtvaardiging.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Er zijn onvoldoende redenen aanwezig toepassing van een regeling als de onderhavige niet onder de strekking van Richtlijn 2000/78/EG, en daarmee onder het bereik van de WGBL te laten vallen. De Richtlijn verbiedt onderscheid te maken op grond van leeftijd in situaties die met arbeid samenhangen. In artikel 3 van de WGBL wordt uiteengezet dat het zich uitstrekt van het moment voorafgaand aan het sluiten van een arbeidsovereenkomst (namelijk het aanbieden van een dienstbetrekking) tot het moment waarop de dienstbetrekking eindigt. Artikel 8 van de WGBL ziet op pensioenvoorzieningen. Onderdelen daarvan vallen niet onder de WGBL, maar pensioenvoorzieningen voor het overige dus wel. Een situatie als de onderhavige vloeit voort uit een arbeidsrelatie. Zij betreft niet een situatie die expliciet van de Richtlijn en de WGBL is uitgezonderd. De Richtlijn en de WGBL zijn daarmee in beginsel van toepassing. De kantonrechter oordeelt dat hoewel sprake is van leeftijdsonderscheid, ING een legitiem doel nastreeft (compensatie ziektekosten van inactieven) en de maatregel passend en noodzakelijk is.

Volgt afwzijging vordering ex-werknemers.