Santos Palhota

De Portugese vennootschap Termiso Limitada detacheerde lassers en monteurs van haar personeel in Portugal naar de scheepswerf van de vennootschap Antwerp Ship Repair te Antwerpen, voor de uitvoering van opdrachten in onderaanneming. Bij een controle op 12 juli 2004 door de dienst Toezicht op de sociale wetten van de Federale overheidsdienst Sociale Zekerheid op de scheepswerf van Antwerp Ship Repair werd vastgesteld dat daar 53 door Termiso gedetacheerde metaalarbeiders werkzaam waren. Voor geen van hen was de voorafgaande verklaring opgemaakt die vóór hun terbeschikkingstelling aan de Belgische inspectie moest worden overgelegd. Voorts kon de ploegbaas van Termiso geen enkel loondocument voorleggen. Termiso wordt hiervoor strafrechtelijk vervolgd. De strafrechter vraagt zich af of de Belgische wet inhoudende de verplichting aan buitenlandse werkgevers die werknemers wensen te detacheren voorafgaand een verklaring van terbeschikkingstelling dienen over te maken aan de Dienst Toezicht op de Sociale Wetten, evenals documenten ter beschikking te houden die vergelijkbaar zijn met de Belgische individuele rekening of loonafrekening, de toegang tot de Belgische dienstenmarkt verhindert, zoniet bemoeilijkt en dus in strijd met vrij verkeer van diensten handelt.

De advocaat-generaal (Curz Villalon) concludeert als volgt. De artikelen 56 en 57 VWEU moeten aldus worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale regeling die de detachering van werknemers en de daadwerkelijke aanvang van de dienstverrichting afhankelijk stelt van de bevestiging van de ontvangst en de conformiteit van de voorafgaande verklaring binnen vijf werkdagen na de ontvangst van die verklaring, zoals in casu het geval is. De artikelen 56 en 57 VWEU moeten aldus worden uitgelegd dat zij zich niet verzetten tegen een nationale regeling die de overlegging voorschrijft van bepaalde documenten van het land van vestiging (in casu: de Belgische individuele rekening en loonafrekening) die vergelijkbaar zijn met die welke in de staat van ontvangst moeten worden opgemaakt. De artikelen 56 en 57 VWEU moeten evenwel aldus worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling volgens welke

– bepaalde documenten van de staat van vestiging die vergelijkbaar zijn met die van de staat van ontvangst, ook na het einde van de daadwerkelijke detachering van de werknemers moeten worden bewaard;

– de documenten van de staat van ontvangst moeten worden overgelegd in het geval dat de tijdelijke detachering van werknemers langer duurt dan zes maanden.