werknemer/Stolt Tankers BV

Werknemer is sinds 1995 in dienst van Stolt Nielsen. Op 22 juni 2005 is hij in dienst getreden van Stolt Tankers in de functie van Financial Director. Vanwege een wijziging in de managementstructuur van Stolt Nielsen is de functie van werknemer komen te vervallen. Partijen hebben een beëindigingsovereenkomst gesloten met als einddatum 1 september 2008. Aan werknemer is een vergoeding toegekend en partijen hebben elkaar finale kwijting verleend. Werknemer vordert in deze procedure (pro rato) betaling van bonussen. Stolt Tankers stelt zich op het standpunt dat de bonussen niet contractueel zijn overeengekomen in de arbeidsovereenkomst, zodat er geen enkele reden is tot betaling van de gevorderde geldsommen.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Bij gebreke van een contractuele grondslag, staat het de werkgever vrij om jaarlijks een bonus toe te kennen. Het uit het goed werkgeverschap voortvloeiende vertrouwensbeginsel brengt evenwel met zich dat bij werknemer gewekte verwachtingen niet zomaar mogen worden beschaamd. Indien – zoals werknemer stelt – hij sinds 1997 jaarlijks een bonus ontving, dan mag Stolt Tankers daar niet plotseling mee stoppen. De rechter komt evenwel aan de beoordeling van deze vraag niet toe, nu partijen elkaar finale kwijting hebben verleend. Het beroep van werknemer op de contra proferentem-uitleg van de beëindigingsovereenkomst – inhoudende dat de bonussen niet onder de finale kwijting vallen – faalt. Werknemer werd immers bijgestaan door een advocaat en werknemer heeft in belangrijke mate zelf de inhoud van de overeenkomst bepaald. Het had mede op de weg van werknemer gelegen – als Financial Director – om de bonusregelingen expliciet onderdeel te laten zijn van de beëindigingsregeling. De toezegging van het hoofd P:O doet hier niet aan af, omdat werknemer wist dat deze persoon niet bevoegd was bonussen toe te kennen.

Volgt afwijzing van de vordering van werknemer.