NedTrain/werknemer

Werknemer is sinds 1977 bij (de rechtsvoorganger van) NedTrain in dienst als storingsmonteur. Hij is destijds ook opgeleid tot machinist met volledige bevoegdheid en heeft in die hoedanigheid tot 1987 passagierstreinen gereden. Op 21 december 2009 is werknemer – die op dat moment dienst had op Amsterdam Centraal Station voor NedTrain – na daartoe toestemming te hebben verkregen van de dienstdoende Knooppunt Coördinator van NS Reizigers en de Treindienstleider van ProRail met een gereedstaande volle passagierstrein van Amsterdam CS naar Utrecht CS gereden, en weer terug. Het treinverkeer was die dag ontregeld door sneeuwval en de desbetreffende trein had reeds anderhalf uur vertraging opgelopen. Werknemer had geen voorafgaande toestemming van zijn werkgever, NedTrain, om deze ritten te maken. NedTrain heeft werknemer als disciplinaire maatregel gedurende 12 maanden zijn bevoegdheid als volledige machinist ontnomen. Op 15 februari 2010 heeft de Kantonrechter Amsterdam NedTrain veroordeeld om binnen twee dagen na het vonnis de disciplinaire maatregel op te heffen op last van een dwangsom. Op 8 september 2010 bericht NedTrain aan onder meer werknemer dat voortaan alleen nog werknemers in een specifieke functie als 'machinist met volledige bevoegdheid' fungeren. Werknemer stelt zich op het standpunt dat NedTrain daarmee in strijd handelt met het vonnis en verbeurt boetes. NedTrain vordert een gebod tot executie.

De voorzieningenrechter oordeelt als volgt. Het moge zo zijn dat werknemer de beleidswijziging ervaart als een zelfde sanctie als hem op 8 januari 2010 is gegeven (en hiervoor is ook wel enig begrip op te brengen), feit is dat het hier geen disciplinaire maatregel betreft. NedTrain wil voorkomen dat storingsmonteurs bij haar in dienst voor andere bedrijven diensten als machinist volledig bevoegd uitvoeren. Het gaat er NedTrain om dat werknemers als werknemer geen gebruik maken van hun bevoegdheid van machinist volledig bevoegd, en zij dat ook niet, zonder toestemming van NedTrain, voor andere bedrijven doen. Gelet op het voorgaande is de voorzieningenrechter van oordeel dat de beleidswijziging niet hetzelfde is als de disciplinaire maatregel van 8 januari 2010 en dat de veroordeling van 15 februari 2010 er niet toe strekt een dergelijke beleidswijziging (in de toekomst) te verbieden. De vordering van NedTrain wordt toegewezen. Vanwege de begrijpelijke verwarring acht de voorzieningenrechter compensatie van de proceskosten aangewezen.