Partijen anoniem

Een 55-jarige uitzendkracht solliciteerde op een vacature. Zij werd afgewezen. Desgevraagd gaf de werkgever, een gemeente, als reden voor de afwijzing dat de persoonlijke eigenschappen van eiseres en haar beroepskwalificaties niet aansloten bij de behoeften van de gemeente. De gemeente voegde hieraan toe dat het overigens noodzakelijk was rekening te houden met komende veranderingen in de leeftijdsopbouw van haar personeel. De eiseres maakte hieruit op dat haar leeftijd de echte reden voor haar afwijzing was. Zij procedeerde tot aan de Hoge Raad (Højesteret) en kreeg drie keer ongelijk. Weliswaar was er een vermoeden van leeftijdsdiscriminatie, maar de gemeente had dit vermoeden aan de hand van getuigenbewijs weerlegd. Het feit dat het besluit van de werkgever een ondergeschikt discriminatoir element bevatte deed hier – anders dan wellicht in andere Europese landen het geval zou zijn – niet aan af.