werknemer/werkgeefster

Werknemer is sinds december 2011 in dienst als statutair directeur. Thans vordert hij betaling van achterstallig salaris, inclusief wettelijke verhoging en rente. Werkgeefster stelt gelet op haar liquiditeitspositie niet altijd tijdig ruimte te hebben om het salaris van werknemer te betalen.

De voorzieningenrechter oordeelt als volgt. Werknemer heeft zijn loonvordering voldoende aannemelijk gemaakt. Niet gebleken is dat werkgeefster niet in staat zou zijn werknemer te betalen. Tegen de stelling dat andere werknemers wel worden betaald, heeft werkgeefster onvoldoende verweer gevoerd. Het verweer dat werknemer vanuit zijn functie zelf verantwoordelijk is voor de liquiditeitspositie – nog daargelaten dat het verweer onvoldoende gemotiveerd is onderbouwd – is geen rechtvaardigingsgrond om (juist) werknemer niet te betalen. De wettelijke verhoging en wettelijke rente zullen worden toegewezen. Er is geen aanleiding voor matiging. Door te stellen dat werknemer CEO is en derhalve verantwoordelijk voor het resultaat, is voorshands voldoende aannemelijk dat werknemer – door het niet (tijdig) betalen van zijn loon – gestraft wordt voor het resultaat van de onderneming. In dat geval is sprake van betalingsonwil en is geen beroep op overmacht mogelijk, zodat het verzoek tot matiging van de gevorderde wettelijke verhoging wordt gepasseerd.