Zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid U.A./Aannemingsbedrijf X B.V.

Werknemer was sinds 1991 bij werkgever in dienst als stelleur (stelmonteur). Tot zijn werkzaamheden behoorden onder meer het stellen en monteren van betonnen kanaalplaatvloeren. Op 19 juni 2001 heeft werknemer tijdens het monteren van kanaalplaatvloeren zijn evenwicht verloren en is van een hoogte van circa 3,5 meter ten val gekomen. Hij heeft daarbij ernstig letsel aan zijn beide enkels opgelopen. Zorg en Zekerheid vordert in de onderhavige procedure de geneeskundige kosten die zij heeft vergoed aan werknemer krachtens artikel 83b Ziekenfondswet (oud) op de werkgever. De rechtbank heeft de vorderingen van Zorg en Zekerheid afgewezen, aangezien het bedrijfsongeval naar haar oordeel niet te wijten is geweest aan bewuste roekeloosheid van werkgever in de zin van artikel 83c Zfw (oud).

Het hof oordeelt – onder verwijzing naar HR 27 november 2009, LJN BJ783 – als volgt. Ingevolge artikel 83c Zfw (oud) geldt het in artikel 83b Zfw (oud) aan het ziekenfonds toegekende verhaalsrecht ten opzichte van de naar burgerlijk recht aansprakelijke werkgever van de verzekerde ‘slechts’ indien het desbetreffende feit te wijten is aan opzet of bewuste roekeloosheid van de werkgever. De in deze bepaling tot uitdrukking komende beperking van de verhaalsmogelijkheid past in het in (onder meer) deze wet gevolgde systeem dat de sociale verzekeraar geen regres moet kunnen nemen op hen die tot de kring der onderneming behoren. Gelet op het uitzonderingskarakter van dit verhaalsrecht zal opzet of bewuste roekeloosheid van de werkgever in de zin van artikel 83c Zfw (oud) niet spoedig mogen worden aangenomen. De omstandigheid dat de werkgever op grond van artikel 7:658 BW aansprakelijk is, brengt op zichzelf niet mee dat op hem door het ziekenfonds regres kan worden genomen. De – zware – eisen die voor het doorbreken van de in artikel 83c Zfw (oud) vervatte uitsluiting van het verhaalsrecht aan opzet of bewuste roekeloosheid van de werkgever moeten worden gesteld, brengen mee dat het desbetreffende feit (het arbeidsongeval) in overwegende mate het gevolg dient te zijn van een, aan de leiding van de onderneming te wijten, falende organisatie van de bewuste, risicovolle, werkzaamheden binnen de onderneming van de werkgever, welke van dien aard is dat deze als opzet of bewuste roekeloosheid van de werkgever valt aan te merken. Naar het oordeel van het hof is van een dergelijke situatie geen sprake. De omstandigheid dat werknemer van 3,5 meter hoogte is gevallen omdat hij geen veiligheidsgordel droeg terwijl dit wel had gemoeten, is een onvoldoende ernstig verwijt om tot bewuste roekeloosheid te concluderen. Daarbij weegt mee dat het dragen van veiligheidsgordels (aanlijnen) bij stelleurs ook risico’s met zich bracht (niet snel genoeg kunnen bewegen in geval van gevaar).