werkgever/werkneemster

Werkneemster is sinds 2004 in dienst van werkgever, een kinderdagverblijf. Laatstelijk is zij werkzaam als vestigingsmanager. De dochter van werkneemster wordt ondergebracht bij de groep waar werkneemster manager van is. De echtgenoot van werkneemster komt hun dochter ook wel eens halen en brengen. Werkneemster heeft aan een collega/vriendin gevraagd of zij haar ‘alibi’ wilde zijn, toen werkneemster bij haar minnaar is blijven slapen. Ook andere collega’s op de vestiging zijn op de hoogte van de relatie van werkneemster. Werkgever verzoekt ontbinding van de arbeidsovereenkomst, omdat de pedagogisch medewerkers het vertrouwen in werkneemster als hun manager zijn verloren en niet meer met haar wensen samen te werken.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Werkneemster heeft aan haar ondergeschikten verteld over haar buitenechtelijke relatie en vervolgens ook van een ondergeschikte verlangd dat die tegenover haar echtgenoot een alibi zou leveren voor een nacht die zij bij haar minnaar had doorgebracht. Dit terwijl deze ondergeschikten in direct contact stonden met de bedrogen echtgenoot van werkneemster als die hun dochter kwam brengen of halen op de kinderopvang waar zij allen werkzaam waren. Vervolgens hebben deze ondergeschikten zich tegen werkneemster gekeerd toen hun door werkneemster een verwijt werd gemaakt aangaande hun werkwijze. Het antwoord op de vraag of werkneemster in haar recht stond toen zij de voornoemde waarschuwing uitdeelde kan in het midden blijven. Door haar privéleven te delen met haar ondergeschikten op de manier waarop zij dat heeft gedaan heeft zij zichzelf immers het gezag ontnomen om op te treden als leidinggevende. Het is dit ontbreken van gezag dat een verandering in omstandigheden met zich brengt dat ontbinding van de arbeidsovereenkomst rechtvaardigt. Nu dit geheel aan werkneemster moet worden toegerekend, is voor een vergoeding geen plaats.