werkneemster/Rijschool Nova!

Werkneemster is in 1996 in dienst getreden van X, destijds handelend onder de naam Rijschool Nova. X heeft in 2004 zijn onderneming overgedragen aan Y. Werkneemster is voor deze onderneming blijven werken. Werkneemster is toen een loon van € 5000 overeengekomen. X is destijds als bedrijfsleider in dienst getreden van Nova en ontving een lager salaris. Werkneemster en X waren inmiddels levenspartners. X heeft geprobeerd Nova van Y weer terug over te nemen. Dit is niet gelukt. Daarop heeft X een eigen rijschool opgericht. X is door Y op 3 januari 2012 op staande voet ontslagen. Een dag later heeft Y ook werkneemster op staande voet ontslagen. Dit ontslag heeft Y kort daarna ingetrokken. Werkneemster heeft zich – nadat haar de toegang tot het werk werd ontzegd – ziek gemeld. De kantonrechter heeft de loonvordering en wedertewerkstelling afgewezen, omdat zij van mening was dat de arbeidsovereenkomst van werkneemster in strijd met de goede zeden was gesloten en derhalve nietig is. Volgens de kantonrechter was bewust het salaris van werkneemster hoog en dat van X laag om de verhaalsmogelijkheden van crediteuren op X te bepreken.

Het hof oordeelt als volgt. Partijen bij de arbeidsovereenkomst zijn vrij een salaris overeen te komen dat hen goeddunkt. Een relatief laag salaris met X en relatief hoog salaris met werkneemster – ook al is dat met het oog op verhaalsmogelijkheden van derden gedaan – kan niet leiden tot de conclusie dat sprake is van strijd met de goede zeden. Van beperking van de contractsvrijheid kan eerst sprake zijn indien fundamentele beginselen van de maatschappij in het geding zijn. Daarvan is hier geen sprake. Bovendien zou hooguit sprake zijn van vernietigbaarheid (en niet van nietigheid).