Feiten

Werknemer is op 1 september 2019 in dienst getreden bij ME Plastics Belettering B.V. (hierna: werkgeefster) en was laatstelijk werkzaam als vakman. De arbeidsovereenkomst is aangegaan voor onbepaalde tijd. Werknemer heeft zich op 17 november 2023 ziek gemeld. Werkgeefster heeft de ziekmelding niet geaccepteerd. Zij heeft werknemer vervolgens op 24 november 2023 ontslagen en is gestopt met de loondoorbetaling. Werknemer verzoekt vernietiging van de opzegging en veroordeling van werkgeefster om hem weer toe te laten tot de gebruikelijke werkzaamheden vanaf het moment dat hij zich hersteld meldt, onder doorbetaling van het salaris.

Oordeel

Vernietiging opzegging

De kantonrechter is van oordeel dat de opzegging moet worden vernietigd, omdat iedere rechtsgrond voor het gegeven ontslag ontbreekt. Voor een ontslag op staande voet ontbreekt een dringende reden en tevens is dan geen sprake van een onverwijld gegeven ontslag. Werkgeefster wil de ziekmelding van werknemer niet erkennen, omdat werknemer volgens haar niet ziek zou zijn, maar enkel ‘niet goed in zijn vel zit’. Werkgeefster is echter niet medisch deskundig en had werknemer naar de bedrijfsarts moeten sturen, hetgeen niet is gebeurd. Voorts is sprake van een opzegverbod wegens ziekte en heeft werknemer niet schriftelijk ingestemd met de opzegging. Het verzoek van werknemer wordt toegewezen.

Betaling werkelijk gemaakte advocaatkosten

Werknemer verzoekt tevens werkgeefster te veroordelen in de kosten van de procedure waaronder de werkelijk gemaakte kosten van rechtsbijstand. Voor toewijzing van de werkelijke kosten voor rechtsbijstand in plaats van de gebruikelijke forfaitaire kosten is plaats als sprake is van misbruik van bevoegdheid of onrechtmatig handelen. Hiervan is bijvoorbeeld sprake als een gedaagde het verweer baseert op stellingen waarvan hij op voorhand moest begrijpen dat deze geen kans van slagen hadden. De kantonrechter is van oordeel dat die situatie zich hier voordoet. De gemachtigde van werknemer heeft werkgeefster geïnformeerd over het wettelijk systeem van het ontslagrecht en dat de opzegging van werkgeefster niet rechtsgeldig is. De gemachtigde heeft werkgeefster vervolgens in de gelegenheid gesteld het ontslag ongedaan te maken om zo een onnodige procedure te voorkomen. Werkgeefster heeft hierop geantwoord bij haar standpunt te blijven. In verband met wettelijke termijnen was werknemer hierdoor genoodzaakt een procedure te starten en kosten te maken. Ter zitting heeft werkgeefster verklaard zelf ook wel te hebben ingezien dat de arbeidsovereenkomst op deze wijze niet rechtsgeldig is opgezegd en zij het loon moet doorbetalen. Werkgeefster koos er echter voor het ontslag niet in te trekken, waardoor werknemer gedwongen werd deze procedure te voeren. Werkgeefster is dan ook de werkelijke proceskosten verschuldigd. Gezien de overgelegde specificatie waarop de werkzaamheden staan tot en met de zitting en inclusief een inschatting van 30 minuten aan afrondende werkzaamheden acht de kantonrechter een bedrag van € 3246,88 inclusief btw aan salaris gemachtigde redelijk.