Tele2 Nederland B.V./werknemer

Feiten

Werknemer is op 1 april 2016 in dienst getreden van Tele2 Nederland B.V. (hierna: Tele2) in de functie van verkoopmedewerker. Op 3 oktober 2017 is tijdens een voorraadcontrole in een Tele2-filiaal, waar werknemer werkzaam is, gebleken dat er een iPhone 7 werd vermist. Naar aanleiding van deze constatering heeft de Security & Fraude-afdeling een onderzoek ingesteld en in dit kader beelden bekeken van enkele transacties in het Tele2-filiaal. Uit dit onderzoek is gebleken dat werknemer op 24, 25 en 30 september 2016 (in totaal vijf) iPhones aan verschillende klanten heeft meegegeven, zonder dat zij hiervoor hebben betaald dan wel een contract hebben gesloten. Tijdens een gesprek op 19 oktober 2016 heeft werknemer geen (logische) verklaring voor de hiervoor genoemde onregelmatigheden gegeven. Tele2 vordert thans onder meer betaling van schade ter hoogte van de waarden van de telefoons (ad € 3.368,93) en een veroordeling tot betaling van de volledige (interne) onderzoekskosten (ad € 5.375).

Oordeel

Werknemer verweert zich met de stelling dat hij de vijf iPhones niet aan de klanten heeft meegegeven zonder dat zij daarvoor hebben betaald en dat het registratiesysteem van Tele2 niet goed werkt, waardoor de contracten niet in het systeem zijn opgeslagen. De kantonrechter acht dit verweer ongeloofwaardig. Hierbij is van belang dat Tele2 in voldoende mate heeft aangetoond dat uit het registratiesysteem blijkt dat de klanten geen contract hebben gesloten voor de telefoons en dat de privé-SIM-kaart van werknemer, na werktijd en voor langere tijd, in twee vermiste iPhones is gedaan. Daarnaast komt ook betekenis toe aan de omstandigheid dat werknemer in een tijdsbestek van vier minuten twee iPhones heeft meegegeven aan klanten, terwijl een verkoopproces in de winkel minimaal vijftien minuten duurt. Verder oordeelt de kantonrechter dat werknemer dubbelzinnige verklaringen heeft afgelegd. Zo stelt hij het ene moment dat hij een bepaalde klant kent en het andere moment dat hij hem nog nooit heeft gezien en dat een van de klanten slechts een iPhone kwam ruilen, terwijl op de camerabeelden te zien is dat er twee iPhones in de tas van de klant verdwijnen, terwijl diezelfde klant geen iPhones teruggeeft c.q. inruilt. De kantonrechter is dan ook van oordeel dat werknemer de telefoons bewust heeft meegegeven aan klanten die daarvoor niet hebben betaald, waardoor Tele2 schade heeft geleden.

Schadevergoeding en schadebeperkingsplicht

Werknemer verweert zich met de stelling dat Tele2 haar schade had kunnen beperken door de eigendom van de telefoons terug te vorderen of de abonnementen alsnog in orde te maken. De kantonrechter volgt werknemer hierin niet, aangezien vast is komen te staan dat Tele2 over te weinig gegevens van de betreffende personen beschikt om zulks te realiseren. De kantonrechter gaat derhalve uit van het totale schadebedrag zoals dat door Tele2 is gevorderd. Op dit bedrag wordt het loon dat Tele2 reeds heeft ingehouden in mindering gebracht. De kantonrechter concludeert dat werknemer – op grond van artikel 7:661 BW – aansprakelijk is voor de door Tele2 geleden schade, welke wordt vastgesteld op een bedrag van € 2.973,23.

Gevorderde interne onderzoekskosten

De kantonrechter oordeelt voorts dat de gevorderde interne onderzoekskosten (ad € 5.375) eveneens wordt toegewezen. Hierbij is van belang dat Tele2 de kosten heeft gespecificeerd en uitvoerig gemotiveerd heeft toelicht waarom het onderzoek (en de daaraan bestede uren) noodzakelijk was. De enkele betwisting van deze kosten door werknemer is daartegenover niet voldoende. Dat de kosten hoger uitvallen ten opzichte van de door Tele2 geleden schade doet aan dit oordeel niet af, nu Tele2 voldoende heeft aangetoond dat zij deze kosten noodzakelijkerwijs heeft moeten maken. In dit verband komt ook betekenis toe aan de omstandigheid dat werknemer de stellingen van Tele2 tot op heden is blijven ontkennen.