Kragt Boer Managment B.V., h.o.d.n. Scooters Bonaire

Feiten

Werknemer sluit een arbeidsovereenkomst met bepaalde tijd van een jaar met een werkgeefster in Bonaire. Voor het uitvoeren van zijn werkzaamheden verhuist hij naar Bonaire. Werknemer sluit met werkgeefster een overeenkomst van geldlening voor het huren van zijn appartement. Werknemer meldt zich ongeveer twee maanden na het begin van zijn werkzaamheden ziek en keert terug naar Nederland. Hij zegt de arbeidsovereenkomst op. Werkgeefster vordert betaling van schadevergoeding, bestaande uit het bedrag van de nog openstaande geldlening, de kosten voor ticket en verblijf en tien maanden loon als gevolg van het tussentijdse ontslag. Werknemer vordert in reconventie afgifte van zijn gereedschappen.

Oordeel

Rechtsmacht en toepasselijk recht

Bij gebreke van rechtsregels omtrent de rechtsmacht van de Nederlandse rechter in interregionale zaken moeten de bevoegdheidsbepalingen die in Nederland gelden voor zaken met een internationaal karakter analoog worden toegepast. Op grond van analoge toepassing van artikel 4 EEX-Vo is de Nederlandse rechter bevoegd, nu werknemer woonachtig is in Nederland. In de dagvaarding heeft werkgeefster vermeld dat zij voor Nederlands recht heeft gekozen en werknemer heeft zich vervolgens eveneens op het Nederlandse recht beroepen. De rechtbank begrijpt daaruit, en uit de op de grotendeels op het Nederlandse (proces)recht gebaseerde stellingen van partijen, dat partijen voor de toepasselijkheid van het Nederlandse recht hebben gekozen.

Schadevergoeding

De rechter wijst de schadevergoeding inzake de ticket- en verblijfkosten en de geldlening zonder omhaal toe. Ten aanzien van de schadevergoeding als gevolg van het tussentijdse ontslag overweegt de kantonrechter als volgt. Werknemer heeft erkend dat hij de arbeidsovereenkomst (per direct) heeft opgezegd in januari 2017 en daarmee staat vast dat hij zich niet heeft gehouden aan de in de arbeidsovereenkomst opgenomen (tussentijdse) opzegtermijn van twee maanden. Naar Nederlands recht geldt een opzegtermijn voor de werknemer van één maand, maar daarvan mag schriftelijk worden afgeweken met een maximum van zes maanden. Aldus geldt dat werknemer rekening had moeten houden met een opzegtermijn van twee maanden. Werknemer is een vergoeding verschuldigd gelijk aan het loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst bij regelmatige opzegging had behoren voort te duren. Anders dan werkgeefster betoogt, had in dit geval een regelmatige tussentijdse opzegging van de arbeidsovereenkomst kunnen plaatsvinden met inachtneming van twee maanden en niet (enkel) per het einde dienstverband. Het vorenstaande betekent dat werknemer een vergoeding is verschuldigd van twee maandsalarissen en niet van tien maandsalarissen.

Buitengerechtelijke kosten en proceskosten

De kantonrechter stelt vast dat het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten van toepassing is nu het verzuim na 1 juli 2012 is ingetreden. De gevorderde vergoeding komt niet voor toewijzing in aanmerking, nu niet gebleken is dat in de aanmaning aan werknemer een betalingstermijn van 14 dagen is gegeven ingaande de dag na ontvangst daarvan, zoals vereist door artikel 6:96 lid 6 BW.

Afgifte gereedschap

Werknemer heeft ervoor gekozen terug te keren naar Nederland en zijn gereedschap achter te laten. Wel is het zo dat hij als eigenaar recht heeft op teruggave van zijn eigendom. De kantonrechter wijst de vordering tot afgifte van het gereedschap toe, maar onder de voorwaarde dat werknemer zorgt voor betaling vooraf van de verzendkosten van een door hem gekozen verzendwijze.