Werknemer heeft met ingang van 1 december 2015 als zelfstandig werkend kok gewerkt voor Holland Casino op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van 4 november 2015 met Compass Group. Op 23 december 2015 zijn werknemer en JMW een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd fase A aangegaan. De arbeidsovereenkomst van 4 november 2015 is met ingang van 1 juli 2016 verlengd met acht maanden tot 1 maart 2017. Bij brief van 11 juli 2016 heeft Holland Casino aan werknemer bericht dat zij haar overeenkomst met Compass Group heeft beëindigd en dat de medewerkers van Compass Group die per 1 oktober 2016 volledig en structureel werkzaam zijn van rechtswege mee overgaan naar Holland Casino door middel van een overgang van onderneming. Werknemer is op 28 juli 2017 meegedeeld dat zijn arbeidsovereenkomst met Holland Casino zou eindigen op 31 augustus 2017. Op 1 mei 2018 is werknemer na een sollicitatie als kok in dienst getreden bij Holland Casino, vestiging Scheveningen, op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Deze arbeidsovereenkomst is voor bepaalde tijd verlengd op 1 januari 2019 en op 1 september 2019, telkens met acht maanden. Nadat bij brief van 20 maart 2020 aan werknemer is meegedeeld dat zijn dienstverband bij Holland Casino per 1 mei 2020 eindigt, heeft werknemer aan Holland Casino bij e-mailbericht van 10 april 2020 meegedeeld dat sprake is van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Holland Casino heeft betwist dat een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is ontstaan, heeft een eindafrekening opgemaakt en heeft op 28 mei 2020 aan werknemer een transitievergoeding ter hoogte van € 1.991,73 uitgekeerd. De kantonrechter heeft beslist dat sprake was van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Holland Casino heeft werknemer vanaf 30 oktober 2020 te werk gesteld in Holland Casino Scheveningen.

Oordeel

Het geschil gaat in de kern om de vraag of werknemer na een reeks van (verlengde) arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd bij Holland Casino heeft. Het hof komt tot de conclusie dat op 22 oktober 2015 geen sprake was van een arbeidsovereenkomst die meetelt voor de ketenregeling op grond van de navolgende motivering. Omdat partijen hebben afgesproken dat werknemer op 22 oktober 2015 zou komen proefdraaien maar Holland Casino zich toen niet heeft verbonden tot een tegenprestatie, hebben deze afspraken niet de kenmerken van een arbeidsovereenkomst als in artikel 7:610 BW vermeld. De omstandigheid dat Holland Casino achteraf, dus nadat Compass Group met werknemer een arbeidsovereenkomst was aangegaan op 4 november 2015 en nadat werknemer als zelfstandig werkend kok aan de slag was gegaan bij Holland Casino, het proefdraaien heeft vergoed, maakt dit niet anders. Grief 1 van Holland Casino slaagt dus. Het hof oordeelt in navolging van de kantonrechter dat de arbeidsovereenkomst van  oktober 2016 tussen werknemer en Holland Casino niet als een aparte schakel in de ketenregeling kan worden meegeteld zoals werknemer in zijn grief heeft gesteld. Over de vraag of sprake is van een overgang van onderneming heeft werknemer in hoger beroep volstaan met de stelling dat hij dit betwist en dat het aan Holland Casino is om dit te onderbouwen. Dat heeft Holland Casino in eerste aanleg gedaan. Omdat in de toelichting op de grief van werknemer geen (nieuwe) onderbouwde stellingen over de vraag of sprake is van een overgang van onderneming worden ingenomen ten opzichte van de eerste aanleg neemt het hof de motivering van de kantonrechter op dit punt over en maakt die tot de zijne. Het hof voegt hier nog aan toe dat de arbeidsovereenkomst tussen werknemer en Holland Casino met startdatum 1 oktober 2016 moet worden gezien als een gewijzigde voortzetting van de arbeidsovereenkomst tussen werknemer en Compass Group met dezelfde einddatum van 1 maart 2017. De grief van werknemer faalt dus. In verband met de tenuitvoerlegging van de beslissing van de kantonrechter heeft Holland Casino werknemer vanaf 30 oktober 2020 weer tijdelijk tewerkgesteld in haar vestiging in Scheveningen. Volgens werknemer telt dit mee in de tweede keten en is toen alsnog een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd ontstaan omdat dit de vierde arbeidsovereenkomst na een tussenpoos van ten hoogste zes maanden in die keten is. Met die stelling miskent werknemer dat de tewerkstelling vanaf 30 oktober 2020 niet is gebaseerd op een overeenkomst tussen werknemer en Holland Casino maar zijn grondslag vindt in het oordeel en de beslissing van de kantonrechter. De beschikking is uitvoerbaar bij voorraad verklaard wat inhoudt dat werknemer direct de tenuitvoerlegging van die beslissing kan eisen. Als Holland Casino werknemer dan niet zou toelaten tot het verrichten van zijn werkzaamheden zou zij direct dwangsommen verbeuren. Van een op het aangaan van een arbeidsovereenkomst gerichte wil van Holland Casino is daarmee geen sprake. Bij werknemer kan daarover ook geen misverstand hebben bestaan. Holland Casino heeft (de raadsman van) werknemer tijdens overleg over de wedertewerkstelling laten weten het niet eens te zijn met de bestreden beschikking en daartegen hoger beroep te zullen instellen. Uit wat hiervoor allemaal is overwogen volgt dat de kantonrechter ten onrechte heeft geoordeeld dat sprake is van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Om die reden moet de beslissing van de kantonrechter worden vernietigd en daarmee vervalt de grondslag van de tewerkstelling vanaf 30 oktober 2020. Van een vierde arbeidsovereenkomst in de keten is geen sprake en de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd is van rechtswege geëindigd op 30 april 2020. Het hof vernietigt de beschikking van 16 oktober 2020 van de kantonrechter en verklaart voor recht dat tussen partijen geen arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is ontstaan.