Feiten

Werknemer is met ingang van 24 mei 2019 op basis van een uitzendovereenkomst in dienst getreden bij Wiver Logistiek B.V. Vanuit Wiver Logistiek B.V. werd werknemer uitgezonden aan bouwbedrijf BAM. Op advies van een medewerker van BAM heeft werknemer vervolgens Q&A Personeelsdiensten B.V. (hierna: Q&A) benaderd. Op 24 juni 2019 is werknemer in dienst getreden bij Q&A. Partijen hebben een uitzendovereenkomst met uitzendbeding ondertekend. Deze uitzendovereenkomst werd per 6 januari 2020 verlengd. Vanaf 24 juni 2019 werd werknemer aan BAM ter beschikking gesteld in de functie van elektromonteur. Voor het verrichten van werkzaamheden heeft Q&A een auto aan werknemer ter beschikking gesteld. Op werknemer is de NBBU-cao en de cao metaal en techniek van toepassing is. Eind januari 2020 heeft werknemer aan Q&A om nadere informatie gevraagd over de cao en de beloning. Ook is er gecorrespondeerd over het krijgen van een tankpas. Over de periode 24 juni 2019 tot 20 februari 2020 heeft werknemer – ondanks herhaalde verzoeken – geen bevestiging ter beschikkingstelling ontvangen. Nadat werknemer de bevestiging ter beschikkingstelling voor de opdracht vanaf 25 februari 2020 heeft ontvangen, heeft werknemer aan O&A medegedeeld dat hij niet conform de cao is betaald. Op 24 februari 2020 schrijft Q&A aan werknemer dat hij niet meer hoeft te gaan en zijn auto mag komen inleveren. Werknemer heeft de auto en de bedrijfskleding bij BAM ingeleverd. Werknemer verzoekt een transitievergoeding, een vergoeding wegens het niet in acht nemen van de kennisgevingstermijn, het ingehouden loon en een reistijdvergoeding. Werkgever verweert zich tegen de verzoeken.

Oordeel

Partijen zijn het erover eens dat werknemer recht heeft op een transitievergoeding. Partijen verschillen alleen van mening over de hoogte van het bedrag. De berekening van het brutoloon van Q&A is juist. Partijen zijn het eens dat er reeds een bedrag aan werknemer is betaald. Dit betekent dat werknemer nog aanspraak maakt op het verschil. Tot betaling van dat bedrag zal Q&A worden veroordeeld. Op grond van artikel 15 van de NBBU-cao dient de uitzendonderneming bij beëindiging van de uitzendovereenkomst (van langer dan 26 weken) dit ten minste tien kalenderdagen voor de beëindiging van rechtswege bij de uitzendkracht te melden. Als er niet aan de kennisgevingstermijn is gehouden, heeft de uitzendkracht recht op een vergoeding die gelijk staat aan het feitelijk loon dat hij zou hebben verdiend in de periode van de niet in acht genomen kennisgevingstermijn. Op 24 februari 2020 is de uitzendovereenkomst van rechtswege beëindigd, doordat de opdrachtgever werknemer niet langer wilde of kon inlenen. De uitzendovereenkomst duurde meer dan 26 weken. Niet is gebleken dat het aan werknemer was te wijten dat hij niet meer kon worden ingezet. Dit betekent dat werknemer aanspraak maakt op de aanzegvergoeding. Q&A heeft daarnaast een bedrag aan schadevergoeding ingehouden, omdat er werknemer volgens haar schade aan de auto heeft toegebracht. Van een afspraak tussen partijen dat het bedrag zou worden ingehouden is niet gebleken. Op grond van artikel 7:661 BW is de werknemer aansprakelijk voor de schade die hij heeft veroorzaakt. Er moet dan wel sprake zijn van opzet of bewuste roekeloosheid. Door O&A is onvoldoende onderbouwd dat werknemer opzettelijk schade aan de auto heeft toegebracht dan wel dat er sprake zou zijn van bewuste roekeloosheid. Dit betekent dat O&A ten onrechte het bedrag heeft ingehouden. O&A dient derhalve tot betaling van dit bedrag over te gaan. Niet is gebleken dat de reistijdenvergoeding in het salaris van werknemer is inbegrepen. Op grond van zowel de oude NBBU cao als de recente NBBU cao en de cao metaal en techniek heeft werknemer recht op een reistijdvergoeding.