Feiten 

Werkneemster is op 1 januari 2021 voor bepaalde tijd (tot en met 31 juli 2021) in dienst getreden bij het bedrijf Tulip Furniture B.V. Met ingang van 1 juli 2021 heeft Beliani Nederland B.V. (hierna: Beliani) de arbeidsovereenkomst met werkneemster overgenomen en voortgezet. In de arbeidsovereenkomst met Beliani staat dat werkgeefster de rechten en plichten die voortvloeien uit de per 1 januari 2021 gesloten arbeidsovereenkomst met Tulip Furniture B.V. overneemt. De arbeidsovereenkomst met Beliani betrof in eerste instantie een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van 1 juli 2021 tot en met 31 juli 2021. Daarna zijn partijen een overeenkomst van 1 augustus 2021 tot en met 31 januari 2022 aangegaan. Het derde tijdelijke contract liep af op 31 januari 2022, maar tijdens een teampresentatie op 8 december 2021 werd werkneemster verteld dat haar contract verlengd zou worden. Volgens werkneemster is zij in dienst gebleven. Op 10 januari 2022 heeft werkneemster zich ziek gemeld en op 6 februari 2022 heeft zij een afspraak gehad met de arbodienst van Beliani. Op 24 februari 2022 werd werkneemster gebeld door haar leidinggevende. Die vertelde haar dat hij van het hoofdkantoor van Beliani te horen had gekregen dat haar arbeidsovereenkomst vanwege haar ziekte moest worden beëindigd. Zij was dus ontslagen. Werkneemster berust in het ontslag, maar verzoekt onder meer verklaring voor recht dat het ontslag niet rechtsgeldig is gegeven en een gefixeerde schadevergoeding, transitievergoeding en een billijke vergoeding. 

Oordeel 

Werkneemster voert aan dat zij in dienst is gebleven en dat daarmee een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is ontstaan. Zij baseert dat op een mededeling over de verlenging van haar arbeidscontract tijdens een interne bedrijfspresentatie, op voortzetting van contact met haar leidinggevende in februari 2022, op contact met de arbodienst over haar ziekte en op de betaling van salaris over februari 2022. Deze door werkneemster aangevoerde feiten en omstandigheden heeft Beliani niet weersproken. De kantonrechter gaat daarom uit van de juistheid daarvan. Dat leidt ertoe dat de kantonrechter ervan uitgaat dat het dienstverband van werkneemster bij Beliani met ingang van 1 februari 2022 voor onbepaalde tijd is voortgezet. Op 24 februari 2022 is werkneemster in een telefoongesprek met haar leidinggevende meegedeeld dat het dienstverband beëindigd werd. Dat heeft Beliani niet betwist. De kantonrechter gaat daarom uit van opzegging van het dienstverband door Beliani per 24 februari 2022. De kantonrechter gaat ervan uit dat de opzegging door Beliani niet rechtsgeldig is gegeven. Er is immers niet gebleken van (schriftelijke) instemming van werkneemster met het ontslag en er is ook geen sprake van toestemming voor opzegging door het UWV of een van de andere situaties als omschreven in artikel 7:671 lid 1 BW. Bovendien is er sprake van een opzegverbod, want werkneemster is ziek. Verder is niet gebleken dat werkneemster aan Beliani een dringende reden zou hebben gegeven voor een onmiddellijke beëindiging van het dienstverband. De verklaring voor recht wordt daarom toegewezen. Een transitievergoeding ter hoogte van € 727,45 bruto wordt aan werkneemster toegewezen. De kantonrechter wijst bovendien een bedrag van € 1.900 bruto gefixeerde schadevergoeding toe. Rekening houdend met onder meer de omstandigheid dat het aan Beliani is te wijten dat er sprake is van een niet rechtsgeldige opzegging, komt de kantonrechter tot toekenning van een billijke vergoeding van € 5.000 bruto.