Het betreft een geschil tussen KLM en de OR over een voorgenomen besluit strekkende tot invoering van een tijdregistratiesysteem, waarbij elke medewerker online gevolgd kan worden. Volgens KLM is een tijdregistratie noodzakelijk in verband met kostprijscalculatie en haalbaarheid tijdsplanning van projecten.

De OR weigerde toestemming en KLM verzoekt de kantonrechter vervangende toestemming te verlenen. De crux van het bezwaar van de OR tegen het voorgenomen besluit heeft betrekking op de tijdsverantwoording op het niveau van de individuele medewerker. De OR verwacht dat KLM de met behulp van de tijdregistratie verkregen informatie - ondanks de bereidheid van KLM om op dit punt garanties af te geven - toch zal gebruiken bij de beoordelingen van de onderhoudsmedewerkers.

Na weging van de verschillende belangen wordt geconstateerd dat het belang van KLM zwaarder weegt. Er wordt dan ook vervangende toestemming verleend.