Werknemer is in 1971 in dienst getreden bij Burroughs BV. In 1987 is Burroughs met Sperry NV gefuseerd tot Unisys. De ex-Burroughs medewerkers bleven bij hun eigen collectieve pensioenvoorziening. In 1999 wordt aan deze ex-Burroughs medewerkers een aanbod gedaan over te stappen naar de pensioenvoorziening van Unisys. In de aanbiedingsbrief staat opgenomen dat onder gelijkblijvende omstandigheden er geen verschil in uitkering zal optreden. Werknemer stapt over van de Burroughsregeling naar Unisys. Later blijkt dat vanwege zijn inmiddels gegroeide variabele loon, de Unisysregeling nadeliger is dan de Burroughsregeling. Thans staat de vraag centraal of een werknemer, die tevens directeur is, zijn - reeds per 1 januari 1999 geëffectueerde - overgang van een oud naar een nieuw bedrijfspensioenreglement nog ongedaan kan maken met een beroep op de tekst van een overgangsbepaling in het oude pensioenreglement en/of op grond van dwaling. De kantonrechter is van oordeel dat aan werknemer geen beroep (meer) toekomt op de tekst van de overgangsbepaling (hij heeft zijn recht op opschorting prijs gegeven) en dat aan de vereisten voor dwaling niet is voldaan. De vorderingen worden afgewezen.