Nadat werkneemster (35 jaar) een jaar verlof heeft gehad, keert zij terug bij werkgever (Fortis). Inmiddels is haar functie vervallen. In plaats van haar een passende andere functie aan te bieden heeft Fortis werkneemster tijdelijk werk laten doen dat niet passend is, zonder uitzicht op passend werk op afzienbare termijn. Er was echter vanaf 1 september 2008, zo al geen passende formatieplaats, dan toch passend werk voorhanden, zoals op haar oude afdeling waar collega's tegenover haar klaagden over een te grote werkdruk. Werkneemster heeft geprobeerd met Fortis een oplossing te vinden in een andere functie of met een regeling voor beëindiging van de arbeidsovereenkomst waarbij het sociaal plan van Fortis als richtlijn kan dienen, maar zonder succes. Fortis heeft zelf te weinig inspanningen verricht. Niet alleen heeft Fortis niet zelf een functie voor werkneemster gezocht, zij heeft werkneemster aanvankelijk lijsten gestuurd met functies die qua niveau of arbeidsduur niet passend waren. Werkneemster heeft nog gesolliciteerd naar een volgens haar geschikte functie, maar Fortis heeft haar daarvoor begin november 2008 afgewezen. Ook is Fortis gestopt met de loonbetaling nadat werkneemster opnieuw wegens ziekte was uitgevallen. Fortis heeft zich daarmee niet als een goed werkgever gedragen, aldus werkneemster. Fortis heeft haar geen andere keus gelaten dan zelf ontbinding van de arbeidsovereenkomst te verzoeken. Het is redelijk dat aan die ontbinding een vergoeding voor werkneemster ten laste van Fortis wordt verbonden.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Volgens de kantonrechter is sprake van een reorganisatie. Het staat een werkgever vrij om haar organisatie zo in te richten als het hem goed dunkt, maar op hem rust dan wel een zware verantwoordelijkheid om een passende oplossing te vinden voor de werknemer wiens functie door een reorganisatie vervalt. De kantonrechter is van oordeel dat Fortis die zware verantwoordelijkheid onvoldoende heeft genomen. Vergoeding € 20.000,00.