Werknemer heeft zijn werkgever (Exxon) aansprakelijk gesteld voor psychische schade (stress/burn-out). Bij tussenvonnis is overwogen dat voor een geslaagd beroep op artikel 7:658 BW in dergelijke gevallen, wetenschap bij de werkgever (Exxon) vereist is. Werknemer stelt dat de Arbo-arts op de hoogte was van de mentale druk en spanningen bij werknemer. Deze kennis moet volgens werknemer worden toegerekend aan Exxon. Exxon stelt zich op het standpunt dat de Arbo-arts, wegens diens beroepsgeheim, deze kennis nooit aan Exxon heeft doen toekomen op verzoek van werknemer, zodat de vordering moet worden afgewezen wegens het ontbreken van het kenbaarheidsvereiste.

De kantonrechter oordeelt als volgt. De vergaande toerekening van wetenschap aan de werkgever die werknemer bepleit, kan niet worden aanvaard. Het ware denkbaar dat in (zeer) bijzondere omstandigheden van een Arbo-arts, die door een patiënt geheimhouding wordt opgelegd, met handhaving van zijn beroepsgeheim ter zake van hetgeen hem is toevertrouwd, zou kunnen worden verlangd dat hij of zij de werkgever dringend adviseert de betrokken werknemer uit zelfbescherming niet tot de werkplek toe te laten. Dat zou geïndiceerd kunnen zijn in een situatie dat de arbo-arts vanuit zijn medisch oordeel omtrent de gezondheid van de patiënt/werknemer, van oordeel mocht zijn dat werkhervatting een acuut en ernstig gezondheidsrisico met zich zou brengen. Gesteld noch gebleken is dat zich in het onderhavige geval iets dergelijks heeft voorgedaan. Het vorenstaande kan tot geen andere slotsom leiden dan dat aan de zijde van Exxon in rechte niet kan worden vastgesteld dat zij enige uit artikel 7:658 BW voor haar voortvloeiende zorgverplichting jegens werknemer heeft geschonden.

Volgt afwijzing van de vordering van werknemer.