Werknemer is per 1 januari 2009 voor bepaalde tijd, tot 1 augustus 2009, in dienst getreden van werkgever als financieel adviseur. In de schriftelijke arbeidsovereenkomst is overeengekomen dat werknemer recht heeft op 100% loon tijdens ziekte. Op 11 maart 2009 is werknemer wegens ziekte uitgevallen. Werkgever heeft vanaf dat tijdstip het loon niet meer betaald. In eerste aanleg is werkgever veroordeeld tot betaling van 100% van het loon. In hoger beroep stelt werkgever dat sprake is van bijzondere omstandigheden waardoor de loondoorbetaling op 70% moet worden gesteld.

Het hof oordeelt als volgt. De loonbepaling uit de arbeidsovereenkomst dient niet te worden uitgelegd dat het de werkgever de mogelijkheid biedt om naar welgevallen de aanspraak op 70 dan wel 100% van het basissalaris te stellen, maar dat het voor de hand ligt dat deze bevoegdheid van de werkgever in relatie staat tot de oorzaak en/of aard van de arbeidsongeschiktheid; bijvoorbeeld wanneer werknemer in weerwil van waarschuwingen van werkgever een gevaarlijke sport zou hebben uitgeoefend ten gevolge waarvan hij zou zijn uitgevallen. Daarvan is in het onderhavige geval geen sprake. Werkgever komt geen beroep toe op verrekening van gepretendeerde tegenvorderingen (terugbetaling van provisie en bonus), omdat die onvoldoende zijn komen vast te staan. Wel dient het oordeel van de kantonrechter inzake de wettelijke verhoging te worden vernietigd wegens het ontbreken van spoedeisend belang in kort geding.