werknemer/X Landbouwmechanisatie BV

Werknemer (49 jaar) is in 1977 in dienst getreden van X Landbouwmechanisatie BV, in de functie van monteur landbouwmechanisatie. In 2004 is werknemer wegens ziekte uitgevallen. X Landbouwmechanisatie heeft met toestemming van de CWI de arbeidsovereenkomst wegens langdurige arbeidsongeschiktheid van werknemer opgezegd per 1 januari 2008. Werknemer heeft schadevergoeding wegens kennelijk onredelijk ontslag gevorderd. De kantonrechter heeft de vordering afgewezen. Daarbij heeft de kantonrechter beslissende betekenis toegekend aan het in kracht van gewijsde gegane vonnis van de kortgedingrechter inzake re-integratie van werknemer in een passende functie uit 2006. Uit dit vonnis blijkt dat werkgever voldoende re-integratiepoging had ondernomen, maar dat er voor werknemer geen passend arbeid voorhanden was. Tegen dit oordeel keer werknemer zich in hoger beroep.

Het hof oordeelt als volgt. Werknemer stelt zich terecht op het standpunt dat in het kader van de onderhavige kennelijk onredelijk ontslagprocedure, het vonnis van de kortgedingrechter inzake de re-integratieverplichtingen van werkgever, geen beslissende betekenis heeft voor het antwoord op de vraag of sprake is van kennelijk onredelijk ontslag. Werknemer heeft namelijk nog een aantal andere argumenten aangevoerd, die niet reeds door de kortgedingrechter zijn beslecht. Ook na toetsing aan alle omstandigheden van het geval komt het hof echter tot de slotsom dat geen sprake is van kennelijk onredelijk ontslag. Het belang van X Landbouwmechanisatie BV bij het gegeven ontslag is er in gelegen dat zij na ruim drie jaar arbeidsongeschiktheid (vanaf 30 maart 2004) een ontslagvergunning heeft aangevraagd (op 25 juli 2007) vanwege langdurig ziekteverzuim, nadat zowel de voorzieningenrechter als de kantonrechter de vordering van werknemer tot wedertewerkstelling hadden afgewezen en tegen deze vonnissen geen hoger beroep was ingesteld. Zoals X Landbouwmechanisatie BV terecht betoogt, maakt de enkele omstandigheid dat aan het ontslag geen financiële vergoeding is verbonden, het ontslag niet kennelijk onredelijk. Dit wordt niet anders, nu moet worden aangenomen dat de kansen van werknemer op ander werk – gelet op zijn leeftijd en zijn medische beperkingen – niet groot moeten worden geschat. Van enig oorzakelijk verband tussen het werk van werknemer en zijn arbeidsongeschiktheid is immers niet gebleken. Niet is gebleken dat binnen het bedrijf van X Landbouwmechanisatie BV passende functies beschikbaar waren en dat werknemer zelf – voorafgaande aan de ontslagaanvraag – er blijk van heeft gegeven open te staan voor externe re-integratieactiviteiten.

Volgt bekrachtiging van het vonnis van de kantonrechter.