werknemer/Daf Trucks NV

Werknemer (53 jaar) is sinds 1972 in dienst getreden van (de rechtvoorganger van) Daf Trucks in de functie van metaalbewerker. Werknemer was vanaf 1994 15-25% arbeidsongeschikt en na veel tussentijdse wijzigingen in de arbeidsongeschiktheidklasse vanaf 2008 volledig afgekeurd. Daf Trucks heeft met toestemming van de CWI de arbeidsovereenkomst per 1 juli 2008 opgezegd. Werknemer vordert thans schadevergoeding wegens kennelijk onredelijk ontslag. Daarbij beroept werknemer zich op het gevolgencriterium en zoekt hij aansluiting bij de Hof Den Haag-formule, stellende dat het ontslag zonder financiële voorziening kennelijk onredelijk is. Daarnaast stelt werknemer dat zij arbeidsongeschiktheid deels voortvloeit uit de werkzaamheden en zijn persoonlijke omstandigheden het ontslag kennelijk onredelijk maken. Voorts stelt werknemer zich op het standpunt dat hij meer dan 10 jaar passende arbeid verricht, zodat dit als nieuw bedongen arbeid moet worden beschouwd. De opzegging is - vanwege de arbeidsongeschiktheid van werknemer - in strijd met opzegverbod wegens ziekte verleend.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Werknemer heeft steeds wisselende passende arbeid verricht en partijen hebben nimmer overeenstemming bereikt over een wijziging van de bedongen arbeid. De stelling dat in strijd met het opzegverbod zou zijn gehandeld, wordt dan ook verworpen. De enkele omstandigheid dat bij het ontslag geen vergoeding is aangeboden, maakt de opzegging niet kennelijk onredelijk. De Hoge Raad heeft dit in zijn arrest van 27 november 2009 nog eens bevestigd toen hij een arrest van het Gerechtshof 's-Gravenhage d.d. 2 december 2008 vernietigde. Overigens heeft de Hoge Raad in dit arrest ook beslist dat de kantonrechtersformule geen juiste maatstaf oplevert voor het berekenen van de schadevergoeding bij kennelijk onredelijk ontslag.

Met betrekking tot de stelling dat werknemer jarenlang fysiek zware arbeid heeft moeten verrichten en daardoor arbeidsongeschikt is geraakt, althans dat Daf een verwijt kan worden gemaakt van de arbeidsongeschiktheid, wordt door de kantonrechter verworpen. Uit de stukken blijkt dat de gesteld nek- en schouderklachten voornamelijk een psychische oorzaak hebben.

Het ontslag is evenwel kennelijk onredelijk omdat Daf de - op zichzelf onverschuldigde - suppletieregeling ten aanzien van de WAO-uitkering van werknemer, niet zonder afbouwregeling had mogen staken na het ontslag. Werknemer ontving € 420 per maand aan suppletie en was aan dit inkomen gewend geraakt. De schade is er in dit geval in gelegen dat het op de weg van Daf Trucks had gelegen een afbouwregeling aan te bieden. De kantonrechter stelt deze in dit geval vast op een bedrag van € 15.000.