werknemer/werkgever

Werknemer (58 jaar) is als kok in dienst van werkgever (een exploitant van een serviceflat voor zelfstandige ouderen). Werknemer is in 2006 uitgevallen wegens een burn-out. In het kader van re-integratie in het tweede spoor heeft werknemer tot 2008 werkzaamheden verricht bij een derde. In 2008 is werknemer uitgevallen wegens heupslijtage en -operatie. Werkgever heeft met toestemming van de CWI de arbeidsovereenkomst per 1 januari 2009 opgezegd zonder toekenning van een afvloeiingsregeling op grond van langdurige arbeidsongeschiktheid. Werknemer vordert thans schadevergoeding wegens kennelijk onredelijk ontslag.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Het enkele feit dat werkgever geen vergoeding heeft toegekend aan werknemer, maakt het ontslag niet kennelijk onredelijk. De arbeidsongeschiktheid van werknemer is werk gerelateerd. De burn-out-klachten vloeien immers voort uit een verstoorde arbeidsrelatie met een collega-werknemer. Dit komt voor risico van werkgever. Voorts heeft werkgever - door onvoldoende in te grijpen in deze situatie - de re-integratie van werknemer onvoldoende bevorderd. Daarbij komt dat werknemer ruim 32 jaar naar volle tevredenheid heeft gefunctioneerd en dat werknemer reeds op hoge leeftijd is. Ook overigens heeft werknemer niet aan zijn re-integratieverplichtingen voldaan. Volgt een vergoeding conform de XYZ-formule met bepaling van de correctiefactor ‘Z’ op 0,25, gelet op alle omstandigheden van dit geval. Daarbij zal voor factor ‘Y’ worden uitgegaan van een bedrag van € 2.623,56 (loon vermeerderd met 8% vakantietoeslag). Factor ‘X’ wordt na weging van [eisende partij] leeftijd en duur van het dienstverband op 47 gesteld. Dit betekent in dit geval een vergoeding van afgerond € 30.800 bruto.