X Transport BV/werknemer

Werknemer heeft in eerste aanleg inschaling conform de cao-schalen gevorderd, alsmede uitbetaling van tijd-voor-tijdregeling. De kantonrechter heeft de inschaling conform cao-schalen toegewezen. Met betrekking tot de vergoeding van tijd-voor-tijdregeling, heeft de kantonrechter geoordeeld dat de werkgever het behalen van de ADR-certificering in mindering mocht brengen op het verschuldigde bedrag. De door werkgever gestelde kosten voor aanzuivering van het douanedocument zijn evenwel niet in mindering gebracht door de kantonrechter. Tegen dit oordeel keert werkgever zich in hoger beroep.

Het hof oordeelt als volgt. In het onderhavige geval hebben partijen geen inschalingsgeschil. Werknemer klaagt niet over een onjuiste inschaling (in een bepaalde schaal of trede), maar over het feit dat werkgever heeft nagelaten, uitgaande van de inschaling aan het begin van het dienstverband, de jaarlijkse tredeverhoging toe te passen, waartoe hij op grond van de cao onverkort verplicht was. Werkgever betwist ook niet dat hij daartoe verplicht was, hij beroept zich alleen op het feit dat werknemer zijn bezwaren schriftelijk had moeten melden. Het hof verwerpt deze stelling. Uit het arrest van de Hoge Raad (8 april 2005, JAR 2005/116) volgt immers niet dat het vereiste van schriftelijke melding ook geldt wanneer de indeling (bij indiensttreding of herwaardering van een functie) in een bepaalde schaal of trede tussen partijen niet in geschil is, maar de werkgever (ongegrond) zijn contractuele verplichting om jaarlijks de tredeverhoging toe te passen niet nakomt. De grief faalt derhalve.

Met betrekking tot het douanedocument overweegt het hof als volgt. Opzet of bewuste roekeloosheid ten aanzien van het verloren gaan van het douanedocument is gesteld noch gebleken. Evenmin is tussen werkgever en werknemer schriftelijk overeengekomen dat de kosten van douanedocumenten die verloren zijn gegaan voor rekening van werknemer komen. Tussen partijen staat vast dat werknemer en werkgever zijn overeengekomen dat boetes in verband met snelheidsovertredingen en overtreding van de Rijtijdenwet wel door de betreffende werknemers dienen te worden vergoed. Gelet op de vergaande bescherming van artikel 7:661 BW ligt het echter niet in de rede om deze afspraken betreffende rijtijden en snelheidsovertredingen extensief te interpreteren, in die zin dat daaruit ook de verplichting voor werknemers zou volgen de kosten voor herstel van douanedocumenten die verloren zijn gegaan te vergoeden. Het beroep van werkgever ter zake faalt derhalve.

De incidentele grief van werknemer dat werkgever ten onrechte - want in strijd met de cao - de kosten voor de ADR-certificering in mindering heeft gebracht op werknemers tijd-voor-tijdregeling, slaagt. Werkgever had hiervoor een studiekostenbeding moeten overeenkomen, hetgeen hij heeft nagelaten.