Nuon Personeelsbeheer BV/werknemer

Werknemer (Amerikaanse nationaliteit) is op 10 mei 2005 in dienst getreden van Nuon, in de functie van Senior Credit Officer. De arbeidsovereenkomst is aangegaan voor de duur van drie jaar. Op deze arbeidsovereenkomst is een tussentijds opzegbeding van toepassing. Op 28 juni 2006 heeft Nuon de arbeidsovereenkomst zonder toestemming van de CWI opgezegd tegen 1 oktober 2006. Werknemer heeft zich op de nietigheid van het ontslag beroepen (art. 6 jo. 9 BBA). De centrale vraag die partijen verdeeld houdt is of Nuon toestemming krachtens het BBA behoefde voor de opzegging van de arbeidsovereenkomst met werknemer. Volgens Nuon worden er geen Nederlandse belangen geraakt met de opzegging en valt werknemer niet terug op de Nederlandse arbeidsmarkt. Werknemer meent dat er wel voldoende banden met Nederland zijn. Zo heeft hij een huis gekocht, is hem een WW-uitkering toegekend en was op de arbeidsovereenkomst Nederlands recht van toepassing.

Het hof oordeelt als volgt. In zijn arrest van 23 oktober 1987, NJ 1988, 842 (Sorensen/Aramco) heeft de Hoge Raad overwogen dat de strekking van het BBA de bescherming van de werknemer tegen sociaal ongerechtvaardigd ontslag alsmede de bescherming van de Nederlandse arbeidsmarkt omvat. Voor zover het BBA mede de bescherming van de Nederlandse arbeidsmarkt ten doel had, verdient dat doel inmiddels verregaande relativering (Even en Van Kampen, ArA 2004/1, p. 57). Mede vanuit de veranderde opvatting over het doel en de functie van het BBA valt naar het oordeel van het hof niet in te zien waarom de uit het BBA voortvloeiende bescherming tegen ongerechtvaardigd ontslag aan een werknemer zoals in casu zou moeten worden onthouden. Hij verrichtte op grond van een arbeidsovereenkomst werkzaamheden in Nederland, voor een Nederlandse werkgever op basis van Nederlands recht. Dat werknemer na einde van zijn dienstverband weer terug zou keren naar de Verenigde Staten doet in dit verband niet ter zake.

Volgt bekrachtiging van het vonnis van de kantonrechter.