werkneemster/Stichting Tobiasschool

Werkneemster (60 jaar) is sinds 1 augustus 1991 in dienst van Tobiasschool, laatstelijk als directeur. In janauri 2010 heeft het bestuur van de school werkneemster geconfronteerd met een privéfactuur die zij op naam en kosten van de school heeft voldaan. Werkneemster geeft hiervoor aanvankelijk geen verklaring. Vervolgens valt zij uit wegens ziekte. In de periode daarna verlangt het bestuur meermalen opheldering van werkneemster, terwijl werkneemster wegens haar ziekte de gesprekken steeds afhoudt. Het bestuur heeft de tekeningsbevoegdheid van werkneemster ingetrokken en dreigt uiteindelijk met stopzetting van salaris indien zij niet in gesprek treedt. De re-integratie vindt niet of nauwelijks plaats vanwege dit arbeidsconflict. Werkneemster verzoekt thans ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens een verstoorde arbeidsrelatie. Zij acht de wijze waarop het bestuur haar bejegent dermate grievend, dat voortzetting niet langer tot de mogelijkheden behoort en een C=2 passend moet worden geacht.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Nu de gewenste duidelijkheid van werkneemster uitbleef, zag het bestuur zich - naar de kantonrechter begrijpt - genoodzaakt om zich formeler te gaan opstellen. Werkneemster heeft deze veranderde opstelling als intimiderend en stresserend ervaren. Zonder afbreuk te willen doen aan de emoties van werkneemster, is het vanuit werkgeversperspectief niet ongebruikelijk om in een situatie als de onderhavige te kiezen voor een formele benadering. Hierbij past het om de betrokken werknemer per aangetekende post te informeren en instrueren. Hoewel werkneemster de oorzaak van het arbeidsconflict kan worden verweten, acht de kantonrechter de wijze waarop het bestuur zich jegens werkneemster heeft opgesteld strijdig met het goed werkgeverschap. Zo heeft het bestuur aangestuurd op een escalatie door te dreigen met looninhoudingen en het toepassen van disciplinaire maatregelen als het inleveren van sleutels. Omdat beide partijen een verwijt treft, is geen aanleiding de C-factor op 2 te stellen.

Op grond van Aanbeveling 3.5. van de Aanbevelingen van de Kring van Kantonrechters van 1 januari 2009 is de ontbindingsvergoeding voor werknemers wier pensioendatum in zicht komt, in beginsel niet hoger dan het inkomen dat zij bij het voortduren van de arbeidsovereenkomst tot hun pensioengerechtigde datum zouden hebben genoten. Anders dan Tobiasschool stelt, is het niet aannemelijk dat werkneemster reeds met haar 62e levensjaar met pensioen gaat, zodat aanvulling van haar inkomen tot 65 jaar in de rede licht. De te betalen vergoeding bestaat dan ook uit de (gekapitaliseerde) aanvulling op de inkomstenderving tot 65 jaar (€ 79.7000 bruto).

Het habe wenig-verweer van Tobiasschool wordt verworpen.