werknemer/werkgever

Werknemer is sinds 1999 werkzaam als rector op een christelijke scholengemeenschap. Op de arbeidsverhouding is de CAO Voortgezet Onderwijs (hierna CAO VO) van toepassing. Op 6 januari 2012 is werknemer geschorst door de voorzitter van de raad van toezicht (RvT). Gesteld wordt dat er meerdere keren is gesproken over de wijze waarop werknemer invulling geeft aan zijn functie. De RvT heeft geconcludeerd dat er sprake is van een onherstelbaar verstoorde arbeidsrelatie. Op 9 januari 2012 zijn de ouders/verzorgers van de leerlingen op de hoogte gesteld van de schorsing en het voornemen de arbeidsovereenkomst met werknemer te beëindigen. Thans vordert werknemer opheffing van de schorsing en hij vordert dat het personeel en de ouders/verzorgers van de leerlingen daarvan op de hoogte worden gesteld.

De voorzieningenrechter oordeelt als volgt. De aangevoerde gronden rechtvaardigen niet de maatregelen zoals die door de RvT tegenover werknemer zijn getroffen. Werknemer diende zich in de visie van de RvT op bepaalde punten op het gebied van leidinggeven en communicatie te verbeteren. Aan het volgen van training in dat opzicht door werknemer is ook uitvoering gegeven. In sommige opzichten was verschil van mening over een aantal zaken. Uit hetgeen hierover in de afgelopen jaren op papier is gezet, kan niet worden afgeleid dat de RvT de diverse kwesties op een zodanige manier aan de orde heeft gesteld dat het voor werknemer duidelijk moest zijn dat hij in de visie van de RvT disfunctioneerde. Behoorlijke schriftelijke verslagen van functioneringsgesprekken ontbreken overigens ook. Niet kan worden gezegd dat de (voorgenomen) schorsing dringend noodzakelijk was als bedoeld in artikel 9.a.6 lid 1 CAO VO. De vordering tot wedertewerkstelling wordt toegewezen. Bovendien moeten het personeel en de ouders/verzorgers van de leerlingen hiervan op de hoogte worden gesteld.