werknemer/Ban Bouw B.V.

Werknemer is sinds 1996 in dienst van Ban Bouw, laatstelijk als directeur/manager projecten. In 2010 is hij als gevolg van psychische klachten arbeidsongeschikt geraakt. Hij is gere-integreerd in aangepast werk als planvoorbereider. Vanwege het verstrijken van de termijn van 104 weken heeft Ban Bouw de wedertewerkstelling en loondoorbetaling per 27 februari 2012 beëindigd. Op 1 mei 2012 heeft het UWV WERKbedrijf de aangevraagde ontslagvergunning geweigerd op de grond dat er bij Ban Bouw mogelijkheden zijn om werknemer passende werkzaamheden te laten verrichten. Thans vordert werknemer loondoorbetaling.

De kantonrechter oordeelt als volgt. In beginsel eindigt de loondoorbetaling- en re-integratieverplichting van de werkgever na 104 weken arbeidsongeschiktheid. Dit kan anders zijn indien van de werkgever verlangd mag worden dat hij passende arbeid aanbiedt. In dit geval is blijkens deskundigenrapporten van het UWV sprake van passende arbeid, die ook aangeboden moest worden en die werknemer al vanaf mei 2011 verricht. Omdat de bedrijfsarts werknemer voor 32 uur per week belastbaar heeft beoordeeld (niet voor 40 uur), wordt de loonvordering voor 32 uur per week toegewezen. De loondoorbetalingsverplichting eindigt op 16 juli 2012, omdat werknemer toen in een kliniek is opgenomen en sindsdien niet beschikbaar is voor arbeid. De stelling dat de passende arbeid de bedongen arbeid is geworden faalt.