X c.s./werkgever

Werknemers X en Y zijn in dienst van Noordhuis Emmen B.V. als chauffeur/monteur kantoormeubilair. Noordhuis Emmen is op 22 september 2009 op eigen aangifte in staat van faillissement verklaard. Op 5 oktober 2009 heeft een doorstart plaatsgevonden. Aan alle vijf werknemers, die op het moment van haar faillietverklaring bij Noordhuis Emmen in dienst waren, is door Noordhuis Kantoorspecialisten Emmen direct na de overname van de activa van Noordhuis Emmen een nieuwe arbeidsovereenkomst aangeboden, met uitzondering van X en Y. Zij stellen thans dat de bestuurders van Noordhuis Emmen misbruik van recht hebben gemaakt door het faillissement aan te vragen. Dit is enkel gedaan om zonder veel kosten van de arbeidsrechtelijke verplichtingen jegens hen af te komen.

De rechtbank stelt de twee werknemers in het gelijk. Voor de aanvraag van het faillissement is aan de werknemers een beëindigingsvoorstel voorgelegd. Toen zij dit weigerden is geprobeerd een ontslagvergunning van het UWV WERKbedrijf te verkrijgen, hetgeen niet is gelukt. Werknemers hebben daarna wederom een beëindigingsvoorstel geweigerd. Aangekondigd is dat het faillissement zou worden aangevraagd als de werknemers niet zouden meewerken aan de beëindiging van hun arbeidsovereenkomsten. Voor de werknemers is geen ontbindingsverzoek ingediend. Het faillissementstekort bedraagt slechts ongeveer € 10.000. Dit bedrag is door een van de bestuurders betaald en daarmee zijn alle schuldeisers in het faillissement van Noordhuis Emmen voldaan. De bestuurders hebben onrechtmatig gehandeld jegens X en Y. Dat de financiële situatie van Noordhuis Emmen ten tijde van haar faillietverklaring faillissementswaardig was, doet daar niets aan af. De schade van X en Y bestaat eruit dat zij ten gevolge van het verlies van hun baan bij Noordhuis Emmen er in inkomen op achteruit gegaan zijn. Voor de vaststelling van de schade dient niet te worden aangeknoopt bij de kantonrechtersformule. Artikel 6:97 BW vormt het uitgangspunt. De werknemers krijgen de gelegenheid zich bij comparitie uit te laten over hun inkomensachteruitgang.