werknemer/werkgever

Werknemer is op 6 januari 2010 in de functie van matroos in dienst getreden. Op 7 oktober 2011 heeft een discussie plaatsgevonden tussen werknemer, die als kapitein op een schip werkzaam was, en werkgever. Op 10 oktober 2011 heeft werknemer het schip verlaten. Werkgever stelt dat werknemer op eigen initiatief het schip heeft verlaten en daarmee de arbeidsovereenkomst zelf heeft opgezegd, terwijl werknemer aanvoert dat hij onvrijwillig van boord is gezet en deze vanboordzetting als opzegging van zijn arbeidsovereenkomst heeft opgevat. Werknemer vordert gefixeerde schadevergoeding en betaling van achterstallig loon en vakantiegeld.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Volgens vaste rechtspraak is voor vrijwillige opzegging van de arbeidsovereenkomst van de werknemer een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring van de werknemer vereist, die erop is gericht een beëindiging van de arbeidsovereenkomst te bewerkstelligen. Deze strenge maatstaf dient ertoe de werknemer te beschermen voor de ernstige gevolgen die vrijwillige beëindiging van de arbeidsovereenkomst voor hem kan hebben. De werkgever mag derhalve niet lichtvaardig afgaan op de mededeling van werknemer dat hij de arbeidsovereenkomst wenst te beëindigen, en zal zich ervan moeten vergewissen of de werknemer met zijn verklaring daadwerkelijk beëindiging van de arbeidsovereenkomst beoogde. Het ligt op de weg van werkgever om aan te tonen dat werknemer de arbeidsovereenkomst heeft opgezegd en werkgever in de gegeven omstandigheden mocht aannemen dat werknemer daadwerkelijk de arbeidsovereenkomst wenste te beëindigen. Op basis van de thans voorliggende stukken en gezien het gemotiveerde verweer van werknemer kan niet worden geoordeeld dat werkgever dit bewijs al heeft geleverd. De kantonrechter zal werkgever daarom tot het leveren van dit bewijs toelaten.