werknemer/werkgeefster

Werknemer, geboren in 1957, is van 24 maart 1986 tot 1 december 2012 (laatstelijk) als corveeër in dienst geweest. Hij is sinds 2010 arbeidsongeschikt als gevolg van heupklachten. Werknemer komt niet in aanmerking voor een WIA-uitkering, omdat hij voor meer dan 65% arbeidsgeschikt wordt aangemerkt. Na verkregen toestemming is de arbeidsovereenkomst wegens langdurige arbeidsongeschiktheid opgezegd. Werknemer stelt dat de opzegging kennelijk onredelijk is en vordert schadevergoeding. In eerste instantie heeft werknemer een schadevergoeding van € 243.110,62 bruto gevorderd. Dit bedrag heeft hij tweemaal verlaagd, tot uiteindelijk een bedrag van ongeveer € 31.500.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Werkgeefster kan niet, zelfs niet voor een relevant percentage, het verwijt gemaakt worden dat zij de (interne) re-integratie van werknemer heeft laten versloffen of in de loop van het traject van ruimschoots meer dan twee jaren aanwijsbare kansen op werkhervatting van werknemer in enigerlei functie in haar onderneming gemist of gefrustreerd heeft. Het UWV heeft ook geen loonsanctie opgelegd. Toch is de opzegging kennelijk onredelijk. Meegewogen wordt dat twijfel bestaat over de wederzijdse inspanningen van partijen met betrekking tot onderzoek van mogelijkheden van externe herplaatsing. Naast aanwijsbare fysieke beperkingen speelt dan de leeftijdsfactor (54 jaar in mei 2012 en 55 jaar ten tijde van de einddatum van de opgezegde arbeidsovereenkomst) een rol, maar zeker ook de eenzijdige werkervaring bij werkgeefster na ruim 26 jaar schoonmaak- en corveewerk, die op haar beurt relatie vertoont met een laag opleidingsniveau (uitsluitend lager onderwijs) zonder enig diploma en zonder voor de arbeidsmarkt in bredere zin relevante tussentijdse, door werkgeefster verstrekte/gefinancierde opleidingen of trainingen. De kansen op de arbeidsmarkt zijn misschien nog wel lager dan de statistische gemiddelden van de rekentool op www.hoelangwerkloos.nl suggereren (een kanspercentage van minder dan 30 bij 223 te verwachten dagen werkloosheid): die gemiddelden houden immers niet of onvoldoende rekening met de individuele opeenstapeling van nadelige factoren bij een bepaalde werkloze als werknemer. Er wordt een schadevergoeding van € 9.000 bruto toegekend ter aanvulling van de WW-uitkering gedurende anderhalf jaar (waarmee werknemer geacht wordt tevens de reguliere pensioenopbouw enigszins veilig te stellen) en € 7.500 voor outplacement. De proceskosten worden vanwege de hoge schadevergoeding die in het exploot was opgenomen gecompenseerd.