werkneemster/werkgever

Werkneemster is op basis van een leer-arbeidsovereenkomst in dienst als leerling-verzorgende IG. Zij heeft aan haar leidinggevende verlof gevraagd om naar Turkije te reizen in verband met een plotselinge ziekenhuisopname van haar moeder wegens een hartinfarct. Werkneemster heeft verlof gekregen en is naar Turkije gereisd. Van een zorgaanbieder waar werkgever mee samenwerkt, heeft werkgever vernomen dat werkneemster bij een cliënt van de zorgaanbieder huishoudelijke werkzaamheden verrichtte. De zorgaanbieder heeft ook aangegeven dat werkneemster met haar moeder naar Turkije is gereisd. Werkneemster is vervolgens op staande voet ontslagen. Werkneemster heeft de vernietigbaarheid van het ontslag ingeroepen. Werkneemster vordert loondoorbetaling en wedertewerkstelling.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Bij afzonderlijke beschikking van heden is de ontbinding van de arbeidsovereenkomst uitgesproken (zie AR 2014-0595). De gevorderde wedertewerkstelling wordt derhalve afgewezen. Ten aanzien van de loonvordering is van belang dat partijen overeenstemming hebben bereikt over een vaststellingsovereenkomst. Op basis van de overgelegde mailwisseling moet voorshands worden aangenomen dat de (toenmalige) gemachtigde van werkneemster tegenover werkgever heeft verklaard met de daarin opgenomen afspraken akkoord te gaan. Werkgever is ervan uit gegaan – en kon dat ook – dat deze instemming mede namens werkneemster werd geuit. Onderdeel van de vaststellingsovereenkomst is loondoorbetaling tot 1 juni 2014. Los van de discussie over het al dan niet terechte ontslag op staande voet, is dan ook in dit kort geding aannemelijk dat voor werkneemster een loonaanspraak bestaat tot 1 juni 2014, zodat de vordering tot zover toewijsbaar is.