Smiley Kids B.V./werkneemster

Werkneemster is op 13 september 2011 bij Smiley Kids in dienst getreden. Laatstelijk is zij werkzaam in de functie van pedagogisch medewerker. Werkneemster heeft diverse waarschuwingen gekregen voor het te laat op het werk komen. Op 24 januari 2014 heeft Smiley Kids via de webcamera (waarmee ouders mee kunnen kijken in de groep van hun kind) op haar groep geconstateerd dat werkneemster verschillende kinderen op haar groep op een niet pedagogisch verantwoorde wijze beetpakt bij de arm en verplaatst. Op dezelfde dag is werkneemster hierover ter verantwoording geroepen en is ervoor gekozen om haar per direct op non-actief te stellen tot 3 februari 2014. Voor haar handelen heeft Smiley Kids aan werkneemster een officiële waarschuwing gegeven en haar erop gewezen dat herhaling gevolgen zal hebben voor haar dienstverband. Eind september 2014 zijn er klachten van ouders over het handelen van werkneemster binnengekomen met betrekking tot hun kinderen, waarna werkneemster op non-actief is gesteld. Smiley Kids verzoekt – gelet op de gedragingen van werkneemster en de klachten over haar handelen – ontbinding van de arbeidsovereenkomst, primair wegens een dringende reden. Het verweer van werkneemster strekt primair tot afwijzing van het verzoek. Subsidiair verzoekt zij toewijzing van het verzoek onder toekenning van een vergoeding met C=3.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Het structureel te laat komen op het werk, het incident op 24 januari 2014 (bij één arm meesleuren van kinderen en vervolgens hardhandig neerzetten) en het incident in september 2014 (het dichtknijpen van de neus van een kind en de onjuiste bejegening van het kind) vormen onvoldoende grond voor ontbinding wegens een dringende reden. Wel is sprake van veranderingen in de omstandigheden, op grond waarvan de arbeidsovereenkomst wordt ontbonden. Smiley Kids heeft ter zitting de grondslag van de vertrouwensbreuk mondeling ermee aangevuld dat werkneemster in deze procedure ineens – en tegen beter weten in – haar foutieve gedragingen op 24 januari 2014 is gaan ontkennen althans bagatelliseren. Werkneemster heeft bij de foto’s ter zitting de uitleg gegeven dat zij een van de kinderen wegtrok, omdat die op een ander kind zat, en dat zij toen een ander kind aan de arm vasthield dat struikelde, omdat dat kind nog niet goed kon lopen. Vervolgens heeft de kantonrechter ter zitting de webcambeelden afgezien en daarbij geconstateerd dat de uitleg van Smiley Kids wel en die van werkneemster niet juist is. Deze ter zitting door de kantonrechter gepresenteerde constatering heeft werkneemster niet tot een ander standpunt over haar gedragingen gebracht. Nu zij kennelijk niet inziet dat haar handelwijze jegens die kinderen onjuist en onacceptabel is geweest en hiermee ook een signaal heeft afgegeven dat zij haar verantwoordelijkheid jegens de kinderen, de ouders en haar werkgever niet al te serieus neemt, is het begrijpelijk dat Smiley Kids geen vertrouwen meer in werkneemster heeft. Ten aanzien van de vergoeding wordt overwogen dat ook Smiley Kids niet heeft gehandeld zoals van een goed werkgever mag worden verwacht. Het had van haar mogen worden verwacht dat zij een gedegen nader onderzoek had ingesteld naar de juistheid van de klachten in september 2014. Gebleken is dat Smiley Kids de juistheid van de klachten al direct heeft aangenomen en daarmee werkneemster het recht heeft ontnomen om zich tegen de verweten klachten te verdedigen. Er wordt een vergoeding met C=1 toegekend (€ 1.500).