werknemer/ RMO en HMT B.V.

Werknemer is vanaf 1 januari 2006 in dienst geweest van RMO. RMO heeft de tapijtwinkel waarin werknemer werkzaam was als filiaalhouder verkocht aan X. X stelt zich op het standpunt dat hij geen personeel heeft overgenomen. Werknemer zit daardoor vanaf 1 januari 2009 thuis en ontvangt van RMO noch van X loon. De kantonrechter heeft daarop bij het bestreden vonnis overwogen dat (per 1 januari 2009) sprake is van een overgang van onderneming als bedoeld in artikel 7:662 e.v. BW waardoor de rechten en verplichtingen uit de arbeidsovereenkomst van rechtswege op X zijn overgegaan. RMO kan derhalve in elk geval niet aansprakelijk worden gehouden voor vorderingen die zijn ontstaan na 1 januari 2009. De oude werkgever blijft weliswaar nog gedurende een jaar na de overgang naast de verkrijgende werkgever hoofdelijk verbonden voor de nakoming van verplichtingen uit de arbeidsovereenkomst die zijn ontstaan voor de overgang, maar gesteld noch gebleken is dat werknemer in 2009 RMO daartoe heeft aangesproken. Derhalve kan RMO ook niet meer aansprakelijk worden gehouden voor vorderingen van werknemer die zijn ontstaan vóór 1 januari 2009. Volgens werknemer is er geen sprake van een overgang van onderneming, omdat hij – onder meer – niet is geïnformeerd ex artikel 7:665a BW.

Het hof oordeelt als volgt. Uit alles blijkt dat wel degelijk sprake is van een overgang van onderneming. Het valt bovendien niet in te zien dat een nalatigheid informatie te verstrekken als bedoeld in artikel 7:665a BW tot gevolg kan hebben dat geen sprake is van een overgang van onderneming. Het schenden van de algehele informatieplicht (art. 7:611 BW) leidt in casu evenmin tot schadevergoeding, nu onduidelijk is welke schade werknemer heeft geleden door dit informatiefalen. Dat RMO sowieso aansprakelijk is voor aanspraken voor de overgang faalt eveneens. Artikel 7:663 laatste volzin BW luidt dat de (vervreemdende) werkgever nog gedurende een jaar na de overgang naast de verkrijger hoofdelijk verbonden is voor de nakoming van de verplichtingen uit de arbeidsovereenkomst, die zijn ontstaan vóór dat tijdstip. Dit betekent dat de hoofdelijke aansprakelijkheid van RMO voor de loonaanspraken, daterend van vóór 1 januari 2009, na een jaar vervalt. Werknemer kan RMO dan ook na ommekomst van dat jaar niet meer in rechte aanspreken op nakoming van deze verplichtingen.