X/Y

Vervolg tussenvonnis (niet gepubliceerd). In het tussenvonnis is geoordeeld dat de korte verjaringstermijn van vijf jaar op de vordering van X van toepassing is. Kern van het geschil betreft de vraag of de vordering van X is verjaard. Door X zijn een aantal (aanvullende) stukken in het geding gebracht.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Uit de omstandigheid dat X reeds in 2001/2002 meermalen melding heeft gemaakt van klachten van vergeetachtigheid en stemmingswisselingen, welke klachten door hemzelf meermaals in verband werden gebracht met het door hem uitgeoefende beroep van schilder en welke klachten door X als OPS werden gekwalificeerd, leidt de kantonrechter af dat X toen al bekend was met het aan OPS-gerelateerde ziektebeeld. Er was daarom voor X met het toenemen van zijn klachten voldoende aanleiding om, in ieder geval binnen een periode van vijf jaren, nogmaals zijn klachten kenbaar te maken aan de huisarts en te verzoeken om nader onderzoek. Dat X in de tussenliggende periode wisselende huisartsen heeft gehad, doet daaraan niets af. Hij heeft tot kennelijk juni 2008 niet meer over deze klachten gesproken. Dit, terwijl een dergelijk onderzoek redelijkerwijs binnen vijf jaren tot het daadwerkelijk instellen van een rechtsvordering (of een andere stuitingshandeling) had kunnen leiden. Nu X heeft verzuimd een adequate verklaring te geven voor de lange periode van stilzitten, terwijl door het toenemen van de klachten de noodzaak tot onderzoek steeds groter werd, is de rechtsvordering van X verjaard. De vordering wordt afgewezen.