werkneemster/KSB

Werkneemster is op 10 juni 1988 in dienst getreden bij de rechtsvoorgangster van de besloten vennootschap KSB Diensten B.V. (hierna: KSB). De laatste functie die werkneemster vervulde, is die van schoonmaakster voor 12,5 uur per week tegen een salaris van € 615,92 bruto per maand inclusief vakantietoeslag. Op of omstreeks 28 maart 2014 is werkneemster uitgevallen wegens ziekte. Na ommekomst van de wachttijd van 104 weken (per 26 maart 2016) heeft het UWV aan werkneemster een WGA-uitkering toegekend op basis van een arbeidsongeschiktheidspercentage van 100%. Bij brief van 30 maart 2016 heeft KSB het volgende aan werkneemster bericht: ‘Hierbij deel ik u mede dat tot de genoemde datum van 26 maart 2016 de verplichte loondoorbetaling bij ziekte door KSB Diensten B.V. heeft plaatsgevonden. Vanaf deze datum kunt u aanspraak maken op de WIA uitkering. Per deze datum eindigt dan ook de arbeidsovereenkomst welke u met KSB Diensten had. Wij hebben intussen de eindafrekening opgemaakt en uitbetaald.’ Werkneemster heeft verzocht KSB te veroordelen tot betaling van een vergoeding wegens onregelmatige opzegging ex artikel 7:629 lid 9 BW en een bedrag van € 10.276,26 bruto aan transitievergoeding. KSB verweert zich tegen het verzoek, kort en wel omdat zij de arbeidsovereenkomst niet heeft willen opzeggen, maar er – ten onrechte – van uit is gegaan dat het dienstverband met KSB ten einde zou zijn gekomen, omdat werkneemster per 26 maart 2016 een WIA-uitkering zou ontvangen.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Beoordeeld dient te worden of werkneemster de brief van 30 maart 2016 van KSB die zij als opzegging heeft geduid, gelet op de omstandigheden van het geval, redelijkerwijs als zodanig mocht opvatten. De kantonrechter is van oordeel dat dit het geval is. In de brief schrijft KSB immers onder het kopje ‘einde dienstverband’ dat op 26 maart 2016 de arbeidsovereenkomst is geëindigd. Op geen enkele wijze wordt verder aan de mogelijkheid van werkhervatting na herstel van de arbeidsongeschiktheid gerefereerd. Voorts schrijft KSB dat de eindafrekening is opgemaakt en uitbetaald, hetgeen er ook op duidt dat de arbeidsovereenkomst is beëindigd door KSB. Uit de wetsgeschiedenis van artikel 7:673 BW blijkt dat de wetgever niet heeft beoogd om arbeidsongeschikte werknemers die na twee jaar van arbeidsongeschiktheid geen recht meer hebben op uitbetaling van loon, uit te sluiten van een transitievergoeding, integendeel (Kamerstukken II 2013/14, 33818, C, p. 96). KSB is de transitievergoeding dan ook verschuldigd. Dat de minister met sociale partners voornemens is een aantal wijzigingen aan te brengen in de Wet werk en zekerheid die onder meer betrekking hebben op de transitievergoeding in relatie tot ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid, ontslaat KSB niet van haar verplichting om de transitievergoeding aan werkneemster te voldoen. Ook de vergoeding wegens onregelmatige opzegging is toewijsbaar. De vergoeding is gelijk aan het bedrag van het loon over de opzegtermijn. Dat werkneemster ook recht heeft op een WIA-uitkering doet hieraan niet af. De opzegging is een eenzijdige rechtshandeling. KSB kan dan ook niet op de opzegging terugkomen zonder dat werkneemster daarmee instemt. KSB heeft nog aangevoerd dat zij in financiële moeilijkheden verkeert en heeft verzocht de transitievergoeding in tien gelijke maandelijkse termijnen te mogen betalen. Hoewel dit verweer tardief is gevoerd en werkneemster daarop niet meer heeft kunnen reageren, zal de kantonrechter dit toestaan gelet op hetgeen KSB heeft gesteld omtrent de omvang haar bedrijf en de hoogte van de behaalde winst in 2015. De beschikking zal dan, nu daarvoor bovendien voldoende grondslag bestaat, uitvoerbaar bij voorraad worden verklaard.