Balanz Facilitair B.V./werknemer

Werknemer is op 4 april 2016 voor bepaalde tijd (namelijk: tot 4 april 2017) bij Balanz in dienst getreden als schoonmaker. Balanz verzoekt ontbinding op grond van artikel 7:671b lid 1 onderdeel a in verbinding met artikel 7:669 lid 1 en 3 onderdeel e BW. Daaraan ligt ten grondslag dat werknemer op 25 mei 2016 – met toestemming van de objectleider – het object waar hij werkzaam was verlaten heeft om zijn huisarts te bezoeken. Nadien heeft hij zich niet meer gemeld bij dit werkobject. Er is verscheidene keren geprobeerd contact met werknemer op te nemen. Nadat een afspraak is gemaakt, heeft werknemer deze geannuleerd. Daarna is werknemer nog herhaaldelijk verzocht contact op te nemen. Werknemer voert verweer en verzoekt, indien het ontbindingsverzoek wordt afgewezen, om loondoorbetaling.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Balanz heeft – zoals ook van haar als goed werkgever van werknemers met een afstand tot de arbeidsmarkt mocht worden verwacht – voldoende inspanningen verricht om ook na 25 mei 2016 met werknemer in contact te komen. Werknemer heeft, ondanks huisbezoeken en brieven, nergens op gereageerd. Voorts heeft hij, nadat hij op 9 juni 2016 door de personeelsconsulent thuis werd aangetroffen, de aanvankelijk geplande afspraak op 13 juni 2016 geannuleerd en is hij zonder bericht van verhindering niet op de afspraak van 15 juni 2016 verschenen. Het niet ziek melden zonder recht of titel en de gedragingen van werknemer in de periode nadien, zijn – zelfs in het geval van een kwetsbare werknemer als werknemer – als verwijtbaar handelen en/of nalaten in de zin van artikel 7:669 lid 3 onderdeel e BW aan te merken. Alhoewel werknemer stelt dat hij thans arbeidsongeschikt is, heeft hij zijn werkgever – door zich niet ziek te melden – niet in staat gesteld te laten beoordelen of hij niet in staat is om de bedongen arbeid te verrichten. Mocht er al sprake zijn van een opzegverbod wegens ziekte, dan nog kan de kantonrechter onder verwijzing naar het bepaalde in artikel 7:671b lid 6 onderdeel a BW de arbeidsovereenkomst ontbinden indien het verzoek géén verband houdt met de ziekte van de werknemer. Dat het onderhavige verzoek verband houdt met de gestelde arbeidsongeschiktheid van werknemer is niet gebleken. Zelfs indien de gedragingen en uitlatingen van werknemer op 25 mei 2016 als een ziekmelding door de werkgever hadden moeten worden begrepen, dan geldt dat hij door het herhaaldelijk niet naleven van de re-integratieverplichtingen, verwijtbaar heeft gehandeld. Dit had mitsdien eveneens een redelijke grond voor ontbinding opgeleverd (e-grond). Nu Balanz daaromtrent niets heeft gesteld moet ervan uitgegaan worden dat de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd niet tussentijds kan worden opgezegd. Op grond van het bepaalde in artikel 7:671b lid 9 BW bepaalt de kantonrechter die het verzoek tot ontbinding van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd die niet tussentijds kan worden opgezegd inwilligt, de einddatum van de arbeidsovereenkomst. In dit geval zal de arbeidsovereenkomst tussen partijen worden ontbonden met ingang van 1 november 2016 (waardoor Balanz uiteraard gehouden is om haar verplichting tot betaling van het loon aan werknemer tot die datum na te komen). Ingevolge onderdeel a van artikel 7:671b lid 9 BW kan de kantonrechter een vergoeding toekennen tot ten hoogste het bedrag gelijk aan het in geld vastgesteld loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst geduurd zou hebben indien deze van rechtswege zou zijn geëindigd. Nog daargelaten dat het hier een discretionaire bevoegdheid van de kantonrechter betreft en daar door de werknemer ook niet om is verzocht, geldt dat toekenning van deze vergoeding miskent dat werknemer vanaf 25 mei 2016 ongeoorloofd afwezig is geweest en Balanz meer dan voldoende inspanningen heeft verricht om met hem in contact te treden. Er wordt geen vergoeding toegekend.