werknemer/werkgever

Werknemer is op 1 maart 2016 in dienst getreden in de functie van kok. Op enig moment heeft hij het idee opgevat een ‘Foodtruckevent’ te organiseren. Daarop heeft werkgever besloten als organisator en cateraar van dat event te zullen optreden. Werkgever heeft de kaartverkoop van dit event laten verlopen via Compo Software. Compo Software heeft daarop werkgever de mogelijkheid geboden via een wachtwoord en gebruikersnaam online toegang te krijgen tot informatie over reserveringen, kaartverkoop van dit event, alsmede van andere financiële gegevens van A. Werknemer is op staande voet ontslagen. Hem wordt verweten dat hij zich tegenover X (medewerker van Compo Software) heeft voorgedaan als werkgever om zodoende toegang te krijgen tot financiële informatie die niet voor hem bestemd was. Werknemer stelt dat het ontslag niet rechtsgeldig is en verzoekt onder meer betaling van een billijke vergoeding en betaling van achterstallig loon. Werkgever voert verweer. In het tegenverzoek verzoekt hij werknemer te veroordelen tot betaling van € 1500 boete wegens overtreding van artikel 13 van de arbeidsovereenkomst (nevenwerkzaamhedenbeding).

De kantonrechter oordeelt als volgt. Niet is komen vast te staan werknemer zich tegenover X heeft voorgedaan als werkgever. Niet ondenkbaar is dat werknemer tijdens het telefoongesprek namens A gebeld heeft en dat X daar zelf de conclusie aan verbonden heeft met werkgever van doen te hebben. Dat werknemer door middel van het telefonisch contact met X heeft gepoogd om zich ongeoorloofd toegang te verschaffen tot informatie over A die niet voor hem bestemd was, is evenmin komen vast te staan. Werknemer had immers reeds voor het bewuste telefoongesprek al toegang tot de door Compo Software online beschikbaar gestelde informatie over A. Werkgever (althans zijn partner) had aan werknemer de daarvoor benodigde gebruikersnaam en het wachtwoord ter beschikking gesteld. De betrekkelijk korte duur van het dienstverband en het gegeven dat zonder dringende reden de arbeidsovereenkomst is opgezegd, hetgeen ernstig verwijtbaar handelen van werkgever impliceert, rechtvaardigt een billijke vergoeding van € 3000 bruto. Er is geen grond voor toewijzing van het door werknemer gevorderde hogere bedrag van € 15.000. Zijn stellingen die behelzen dat hij door het ontslag op staande voet binnen de (kleine) horecawereld moeilijk een nieuwe baan kan vinden, kunnen hem niet baten. De vergoeding beoogt in casu om werknemer in de situatie te brengen als ware het dienstverband op een normale wijze in goede harmonie geëindigd en hij een (geringe) periode van werk verstoken zou zijn geweest, alsook als genoegdoening voor de schade die hij in zijn track-record oploopt doordat deze arbeidsverhouding, anders dan aantoonbaar de voorgaande, door hem ongewild niet smetteloos is geëindigd, ook al is hij formeel door deze procedure gerehabiliteerd. De vordering van werknemer tot betaling van het (resterende) loon over de maanden augustus en september 2016 wordt toegewezen.

De door werkgever verzochte veroordeling van werknemer tot betaling van de boete heeft voldoende samenhang met het door werknemer ingediende verzoek. Op grond van artikel 7:686a lid 3 BW is werkgever derhalve ontvankelijk in zijn verzoek. De kantonrechter is van oordeel dat werknemer doordat hij bij een directe concurrent van werkgever heeft gewerkt en daarbij gebruik heeft gemaakt van het servies en de ingrediënten van werkgever vaststaat dat een en ander schadelijk of concurrerend kan zijn geweest voor werkgever. Op grond van het boetebeding is werknemer voor deze overtreding een boete van € 500 aan werkgever verschuldigd. Werknemer wordt veroordeeld tot betaling van dit bedrag.