Stichting HagaZiekenhuis/werkneemster

Feiten

Werkneemster is op 20 december 1997 in dienst getreden bij Stichting HagaZiekenhuis (hierna: Haga), laatstelijk in een functie ten behoeve van de Unit OK met een salaris van € 4.466 bruto per maand. Eind juni 2018 heeft werkneemster een nieuwe leidinggevende gekregen. Op 26 september 2018 wenst de leidinggevende een verbetertraject te starten omtrent het functioneren van werkneemster. Hierover hebben de leidinggevende en werkneemster meermaals gecommuniceerd in de vorm van gesprekken en per e-mail. Het is voor werkneemster onduidelijk welke punten voor verbetering vatbaar zijn en zij vraagt om voorbeelden. De leidinggevende heeft aangegeven dat voorbeelden van werkneemster zelf moeten komen. Werkneemster heeft aangegeven dit niet te kunnen, waarop de leidinggevende heeft geconcludeerd afscheid te moeten nemen van werkneemster. Na dit gesprek werd werkneemster vrijgesteld van werkzaamheden. Op 11 januari 2019 hebben de medewerkers van de OK het vertrouwen in de leidinggevende opgezegd. Met ingang van 1 februari 2019 is deze leidinggevende opgevolgd door een nieuwe leidinggevende. Op 13 maart 2019 heeft een gesprek plaatsgevonden tussen werkneemster en deze nieuwe leidinggevende omtrent het functioneren van werkneemster. Werkneemster heeft aangegeven geen vertrouwen te hebben in een veilige terugkeer. Haga verzoekt de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens een verstoorde arbeidsverhouding. Werkneemster verzoekt bij wijze van tegenverzoek onder meer een transitievergoeding ter hoogte van € 47.787 en een billijke vergoeding ter hoogte van € 150.000.

Oordeel

Nu tussen partijen niet in geschil is dat de arbeidsverhouding onherstelbaar is verstoord, zal de kantonrechter de arbeidsovereenkomst op grond van artikel 7:669 lid 3 onder g BW ontbinden. De kantonrechter is van oordeel dat Haga ernstig verwijtbaar heeft gehandeld door een valse grond voor ontslag aan te voeren met als enig oogmerk een onwerkbare situatie te creëren. Tussen partijen is niet in geschil dat werkneemster vóór 25 september 2018 nimmer op haar functioneren is aangesproken. Tijdens het gesprek op 9 oktober 2018 is direct gesproken over een arbeidsconflict. Hiermee is de situatie naar het oordeel van de kantonrechter direct onnodig op scherp gezet. Op 23 oktober 2018, voordat het verbetertraject überhaupt van de grond is gekomen, is vervolgens al medegedeeld dat het raadzaam zou zijn dat werkneemster een andere functie op een andere afdeling aannam. Dit strookt niet met de door Haga gestelde bedoeling dat werkneemster de kans tot verbetering zou krijgen. De kantonrechter is daarnaast van oordeel dat het aan de werkgever is om, indien een werknemer de kritiek op het functioneren niet kan plaatsen, te verduidelijken waar de kritiek uit bestaat en dat het niet aan de werknemer is om zelf maar te bedenken wat de werkgever mogelijk bedoelt. Er zijn weliswaar drie ontwikkelpunten aangegeven, namelijk “communicatie”, “management identificatie” en “oplossend vermogen”, maar deze zijn dusdanig vaag en onduidelijk dat zonder nadere toelichting niet van werkneemster hoeft te worden verwacht dat zij daarmee begrijpt wat zij niet goed zou doen. Daarnaast zijn ook de directievoorzitter en de nieuwe leidinggevende er per direct onterecht van uitgegaan dat het functioneren van werkneemster ernstig tekortschoot en dat een verbetertraject zou moeten worden gestart. Uitgaande van het voorgaande stelt de kantonrechter de billijke vergoeding vast op een bedrag van € 125.000. Nu Haga de hoogte van de transitievergoeding niet betwist, wordt zij veroordeeld tot betaling van een bedrag ter hoogte van € 47.787.