Feiten

Werknemer is op 1 februari 1988 in dienst getreden bij Nationale Nederlanden NV. In zijn arbeidsovereenkomst zijn de cao voor het verzekeringsbedrijf Binnendienst en de bij Nationale Nederlanden gebruikelijke arbeidsvoorwaarden van toepassing verklaard. Medio 2017 is de functienaam van werknemer gewijzigd in die van Procurement 1. Op 15 oktober 2018 is bij de COR de adviesaanvraag Finance NL ingediend. Die aanvraag betrof een voorgenomen besluit tot reorganisatie van de afdeling Finance van NN Investment Partners, waarbij de functie van Procurement 1 – en daarmee de functie van werknemer – zou komen te vervallen. Na een instemmend advies van de COR is het besluit op 30 november 2018 ongewijzigd genomen door de bestuurder. Bij brief van 30 november 2018 is werknemer per 1 december 2018 boventallig verklaard. Werknemer heeft hiertegen bezwaar gemaakt. Nadat dit bezwaar ongegrond is verklaard, heeft werknemer beroep ingesteld bij de Beroepscommissie Reorganisatiekader. Dit beroep is bij uitspraak van 19 februari 2019 ongegrond verklaard. Op 25 maart 2019 heeft werknemer zich ziek gemeld. Op 2 juli 2019 heeft NN Personeel B.V. een ontslagverzoek ingediend bij de CAO Ontslagcommissie Nationale Nederlanden (de Cao Ontslagcommissie). Bij uitspraak van 29 augustus 2019 heeft de Cao Ontslagcommissie aan NN Personeel toestemming verleend de arbeidsovereenkomst met werknemer op te zeggen. Omdat duidelijk werd dat werknemer – anders dan de bedrijfsarts verwachtte – niet tijdig hersteld zou zijn, heeft NN Personeel – met instemming van werknemer – de opzegging ingetrokken. Op 8 januari 2021 heeft de Cao Ontslagcommissie het tweede ontslagverzoek goedgekeurd. De kantonrechter heeft de arbeidsovereenkomst voorwaardelijk ontbonden met ingang van 1 juni 2022. In eerste aanleg heeft de kantonrechter de opzegging vernietigd en bepaald dat NN Personeel het loon per 1 maart 2021 betaalt. In hoger beroep verzoekt NN Personeel voor rechtte verklaren dat de Cao Ontslagcommissie bevoegd was om NN Personeel toestemming te verlenen voor het opzeggen van de arbeidsovereenkomst met werknemer.

Oordeel

Het hof overweegt dat uit de totstandkomingsgeschiedenis van artikel 7:671a lid 2 BW volgt dat het de bedoeling is dat de gebondenheid van de werkgever – en niet die van de werknemer – aan een ontslag-cao bepalend is voor de te volgen rechtsgang. In de Nota naar aanleiding van het verslag heeft de regering opgemerkt dat de gebondenheid van de werkgever aan een ontslag-cao bepalend is voor de bevoegdheid van een Cao Ontslagcommissie. Dat uitlatingen van de regering in de Eerste Kamer hiermee op gespannen voet staan, doet hier niet aan af. Het hof is daarom van oordeel dat NN Personeel de arbeidsovereenkomst met werknemer rechtsgeldig heeft opgezegd. Daarvoor had NN Personeel toestemming van de Cao Ontslagcommissie. Naar het oordeel van het hof is deze commissie een cao-ontslagcommissie als bedoeld in artikel 7:671a lid 2 BW en daarom bevoegd deze toestemming te verlenen. Het door NN Personeel aan werknemer gegeven ontslag was daarom rechtsgeldig. De kantonrechter heeft dit ontslag vernietigd. De arbeidsovereenkomst is daardoor blijven bestaan. Het hof is van oordeel dat de kantonrechter het ontslag ten onrechte heeft vernietigd en bepaalt het einde van de arbeidsovereenkomst op 1 juni 2022.