Feiten

Werkneemster is sinds 3 januari 2018 in dienst bij Juristu Incassodiensten B.V. (hierna: Juristu). Op 24 maart 2022 heeft werkneemster zich ziek gemeld wegens zwangerschapsklachten. Op 6 september 2022 is werkneemster bevallen. Op 26 januari 2023 heeft Juristu aan werkneemster een tweetal e-mails verzonden. In die e-mails heeft Juristu meegedeeld dat werkneemster op 2 januari 2023 zou beginnen met werken, maar dat zij niet is komen opdagen, waarbij wordt afgesloten met de opmerking “wij wensen je veel geluk verder”. Werkneemster verzoekt de kantonrechter de opzegging van de arbeidsovereenkomst c.q. het ontslag op staande te vernietigen en Juristu te veroordelen tot doorbetaling van loon. Werkneemster wijst erop dat zij nog steeds ziek is en dat er geen datum was afgesproken waarop zij weer zou beginnen met werken. Juristu verweert zich tegen het verzoek en stelt dat geen sprake is van een opzegging of een ontslag op staande voet. Werkneemster heeft ouderschapsverlof aangevraagd en heeft zich niet ziek gemeld bij Juristu. Werkneemster is zonder geldige reden niet meer op het werk verschenen en heeft niets meer van zich laten horen. Juristu is er daarom van uitgegaan dat werkneemster haar arbeidsovereenkomst als beëindigd beschouwde en heeft haar om die reden veel succes gewenst.

Oordeel

Opzegging arbeidsovereenkomst?

Uit de bewoordingen van de e-mails van 26 januari 2023 heeft werkneemster mogen afleiden dat Juristu de arbeidsovereenkomst heeft willen opzeggen. De bewoordingen kon werkneemster opvatten als zijnde gericht op het beëindigen van de arbeidsovereenkomst door Juristu. Dat sluit ook aan bij het standpunt van Juristu dat zij de arbeidsovereenkomst als beëindigd beschouwde. Anders dan Juristu stelt, is er geen grond om te oordelen dat werkneemster de arbeidsovereenkomst heeft beëindigd. De kantonrechter is gelet op het bovenstaande van oordeel dat werkneemster de e-mails van Juristu van 26 januari 2023 als een opzegging mocht opvatten. Werkneemster heeft niet ingestemd met deze opzegging en die opzegging is dan ook niet rechtsgeldig. Het verzoek om vernietiging van die opzegging zal daarom worden toegewezen. Omdat de opzegging wordt vernietigd, duurt de arbeidsovereenkomst voort en heeft werkneemster recht op loon en (na herstel) tot wedertewerkstelling in haar werkzaamheden. Het verzoek tot wedertewerkstelling zal daarom worden toegewezen, voor zover werkneemster weer hersteld en geschikt is verklaard voor het verrichten van haar werk.

Hoogte loon

De enkele stelling van Juristu dat werkneemster ouderschapsverlof heeft aangevraagd en dat werkneemster zich daarom op dat moment niet als ziek beschouwde, is onvoldoende om te concluderen dat werkneemster zich heeft beter gemeld en dat zij arbeidsgeschikt zou zijn. Gelet op de mededelingen van werkneemster had het op de weg van Juristu gelegen om een bedrijfsarts in te schakelen om de arbeids(on)geschiktheid van werkneemster vast te laten stellen. Dat heeft Juristu niet gedaan en dat komt voor haar risico. Daarbij komt dat het UWV een Ziektewetuitkering betaalt aan werkneemster, waaruit volgt dat ook het UWV uitgaat van ziekte van werkneemster. Gelet hierop en bij gebreke van een andersluidende verklaring van een bedrijfsarts gaat de kantonrechter ervan uit dat werkneemster wegens ziekte ongeschikt is voor haar werkzaamheden. Dit betekent dat werkneemster recht heeft op loon tijdens ziekte. De kantonrechter is van oordeel dat de enkele omstandigheid dat werkneemster gedurende haar ziekteperiode in 2022 100% van haar loon heeft ontvangen, niet kan leiden tot de conclusie dat werkneemster er gerechtvaardigd op heeft mogen vertrouwen dat zij 100% loon zou ontvangen. Dit gelet op de duidelijke bepaling in de arbeidsovereenkomst, de omstandigheid dat werkneemster vóór maart 2022 nooit eerder ziek is geweest en het ontbreken van enige toezeggingen of uitlatingen van de zijde van Juristu op grond waarvan een dergelijk vertrouwen bij werkneemster kan zijn gewekt. Bovendien zag de doorbetaling van 100% van het loon op een periode rond de zwangerschap van werkneemster en was geen sprake van een ‘reguliere’ ziekteperiode. Werkneemster heeft geen feiten of omstandigheden gesteld waaruit blijkt dat anderszins sprake is van een verworven recht, een gewoonte of bestendig gebruik waaraan zij recht op 100% doorbetaling van loon bij ziekte zou kunnen ontlenen. De kantonrechter is van oordeel dat werkneemster aanspraak heeft op loonbetaling tijdens ziekte van 70% van het loon, inclusief een (gemiddeld) bedrag aan bonus. Het bovenstaande betekent dat Juristu zal worden veroordeeld tot doorbetaling van het loon tijdens ziekte, maar onder de voorwaarde en voor het geval het UWV het recht op ZW-uitkering vanaf 25 januari 2023 beëindigt, intrekt, herziet en/of terugvordert, en er geen of minder ZW-uitkering in mindering kan worden gebracht op de loonbetaling dan thans het geval is.