Feiten

Werknemer is sinds 1 september 2020 in dienst bij werkgeefster in de functie van chauffeur beroepsgoederenvervoer. Op de arbeidsovereenkomst is de cao Beroepsgoederenvervoer over de weg en de verhuur van mobiele kranen (hierna ‘de cao’) van toepassing. Vanaf 23 augustus 2023 heeft werknemer geen loon meer ontvangen. Werknemer heeft zich vervolgens op 31 augustus 2023 ziekgemeld en de bedrijfsarts heeft werknemer volledig arbeidsongeschikt verklaard voor zijn eigen werk. Werknemer heeft werkgeefster gesommeerd tot betaling van zijn loon over te gaan, maar werkgeefster weigert omdat werknemer zijn chauffeurspas weigert af te geven en zijn dagstaten niet aan werkgeefster heeft overhandigd. Volgens de cao heeft werknemer tijdens ziekte een wettelijk recht op loondoorbetaling, inclusief een aanvulling tot 100% op grond van de cao. Werknemer vordert onder meer betaling van loon vanaf 23 augustus 2023, vermeerderd met de wettelijke rente en wettelijke verhoging.

Oordeel

Werkgeefster is niet in de procedure verschenen, zodat aan haar verstek wordt verleend. Op basis van de overgelegde stukken en omdat geen verweer is gevoerd, wordt uitgegaan van de juistheid van de stellingen van werknemer. Dit betekent dat de kantonrechter ervan uitgaat dat werknemer het loon over de maanden augustus 2023 tot en met november 2023 niet uitbetaald heeft gekregen, terwijl hij daar wel recht op had. Omdat werkgeefster niet tijdig aan de loonbetalingsverplichtingen heeft voldaan, is zij de maximale wettelijke verhoging ex artikel 7:625 BW verschuldigd. Zonder uitleg van werkgeefster valt niet in te zien dat er omstandigheden zijn waarmee rekening gehouden moet worden en die zouden moeten leiden tot matiging van de wettelijke verhoging. De wettelijke rente wordt toegewezen over het verschuldigde loon en de wettelijke verhoging. Werkgeefster wordt ook veroordeeld tot afgifte van deugdelijke bruto-nettospecificaties van alle uit hoofde van de arbeidsovereenkomst aan werknemer te betalen loonbedragen, binnen een termijn van 14 dagen na deze uitspraak. Voor elke dag dat deze veroordeling niet wordt nagekomen, wordt een dwangsom opgelegd van € 500 per dag met een maximum van € 5.000.