werkneemster/Federatie Nederlandse Vakbeweging

Feiten

Werkneemster is sinds 1 november 1990 bij (de rechtsvoorgangers van) FNV in dienst. Per die datum is aan haar een leaseauto ter beschikking gesteld waarvan zij onafgebroken gebruik heeft gemaakt. Op 19 september 2016 is het Onderhandelaarsresultaat bereikt en getekend door de directie van FNV en FNV Personeel. In het Onderhandelaarsresultaat is een hardheidsclausule opgenomen en is opgenomen dat de harmonisatieafspraken als een bijlage worden toegevoegd aan de Cao FNV-Organisaties. Op 19 september 2016 is eveneens de Autoregeling 2016, die volgens de preambule van het Onderhandelaarsresultaat daarvan deel uitmaakt, tot stand gekomen. In artikel 6.4 van de Autoregeling 2016 is een overgangsregeling opgenomen. Werkneemster heeft bij wege van voorlopige voorziening gevorderd dat zij de leaseauto onder gebruikelijke voorwaarden mag blijven gebruiken. Werkneemster betwist dat er sprake is van een collectieve arbeidsvoorwaarde omdat FNV Personeel geen rechtspersoonlijkheid bezittende vakbond is die afspraken kan maken waaraan werkneemster gebonden is. Voorts beroept werkneemster zich op de hardheidsclausule in het Onderhandelaarsakkoord. Zij heeft daartoe aangevoerd dat geen rekening is gehouden met het feit dat zij al 27 jaar een leaseauto heeft.

Oordeel

Het geschil spitst zich toe op de vraag of de Autoregeling 2016 een collectieve regeling is die onderdeel uitmaakt van de Cao FNV-Organisaties. Door werkneemster is niet weersproken dat zij gebonden is aan de Cao. Naar het oordeel van de kantonrechter blijkt uit de slotbepaling van het Onderhandelaarsresultaat genoegzaam dat het onderdeel uitmaakt van de Cao nu daarin wordt vermeld dat het als bijlage bij de Cao wordt gevoegd. Uit de preambule van het Onderhandelaarsresultaat volgt weer dat de Autoregeling 2016 onderdeel is van het Onderhandelaarsresultaat en daarmee ook van de Cao. De vraag of FNV Personeel bevoegd is de werknemers te vertegenwoordigen bij cao-onderhandelingen voert te ver om in deze kortgedingprocedure te beantwoorden. Ten slotte komt werkneemster naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter geen beroep op de hardheidsclausule toe. Er is geen sprake van een onvoorzien geval waarin de toepassing van de Autoregeling 2016 leidt tot een onredelijke situatie. Voor gevallen zoals die van werkneemster is immers reeds een voorziening getroffen in de vorm van de overgangsregeling als neergelegd in artikel 6.4 van de Autoregeling 2016.