Allround Detacheringen/Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten

Feiten

Allround Detacheringen is een uitzendbureau op het gebied van bouw-, schoonmaak- en administratief personeel en is geen partij bij de CAO Sociaal Fonds voor de Uitzendbranche (hierna: CAO SFU), noch bij de (ABU) CAO voor Uitzendkrachten. Daarnaast is Allround Detacheringen geen lid van een werkgeversvereniging die partij is bij een van deze twee CAO’s. De CAO SFU is voor de periode van 2 mei 2017 tot en met 31 december 2017 algemeen verbindend verklaard. Op 30 oktober 2017 heeft de Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten (hierna: SNCU) Allround Detacheringen verzocht binnen drie weken administratieve gegevens met betrekking tot zijn scholingsbestedingselement te verschaffen. Allround Detacheringen heeft de bevoegdheid van SNCU betwist en weigert gehoor te geven aan het verzoek. SNCU vordert thans, in een kortgedingprocedure, Allround Detacheringen te veroordelen tot betaling van een gefixeerde schadevergoeding wegens het schenden van artikel 9 Reglement II van de CAO SFU.

Oordeel

Allround Detacheringen stelt zich in de eerste plaats op het standpunt dat SNCU, als privaatrechtelijke rechtspersoon, niet bevoegd is de administratie van Allround Detacheringen op te vragen teneinde te onderzoeken of de CAO-bepalingen (deugdelijk) worden nageleefd. De voorzieningenrechter volgt Allround Detacheringen hierin niet, aangezien de Hoge Raad in zijn arrest van 28 november 2014 (o.a.) heeft geoordeeld dat het systeem van de Wet AVV zich er niet tegen verzet dat werkgevers- en werknemersorganisaties die partij zijn bij een algemeen verbindend verklaarde CAO, een privaatrechtelijke organisatie opzetten om naleving van de CAO te controleren en ter zake maatregelen te nemen (ECLI:NL:HR:2014:3458; zie ook AR 2014-1011). Daarnaast betoogt Allround Detacheringen dat SNCU geen recht op schadevergoeding heeft, indien Allround Detacheringen niet meewerkt aan het verzoek om administratieve gegevens te verschaffen. De voorzieningenrechter gaat bij de beoordeling van deze kwestie uit van de volgende vragen: (1) de vraag of het recht op schadevergoeding kan bestaan, (2) de vraag of dit recht ook omvat het recht om schadevergoeding te vorderen bij weigering om medewerking te verlenen aan een administratieve controle door SNCU en (3) de vraag of dit recht gedelegeerd mag worden aan SNCU.

Eerste, tweede en derde vraag

Naar het oordeel van de voorzieningenrechter dient de vraag of het recht op schadevergoeding kan bestaan bevestigend te worden beantwoord, aangezien artikel 3 lid 4 Wet AVV bepaalt dat een vereniging schadevergoeding kan vorderen van werkgevers of werknemers die in strijd handelen met verbindend verklaarde bepalingen. Daarnaast omvat dit recht ook het recht om schadevergoeding te vorderen bij weigering om medewerking te verlenen aan administratieve controle door de SNCU. Dit recht vloeit naar het oordeel van de kantonrechter voort uit artikel 5 Reglement II CAO SFU, waarin een verplichting is vastgesteld van uitzendbureaus om medewerking te verlenen aan het administratieve onderzoek door SNCU. Nu Reglement II integraal onderdeel uitmaakt van de CAO SFU en deze algemeen verbindend is verklaard, handelt Allround Detacheringen in strijd met de daarin neergelegde bepalingen door te weigeren medewerking te verlenen aan het administratieve onderzoek door SNCU. Voorts wordt geoordeeld dat Allround Detachering in dit geval eveneens in strijd handelt met de CAO voor Uitzendkrachten, aangezien artikel 75 van deze CAO als schakelbepaling moet worden aangemerkt, die verwijst naar de SNCU, haar Reglementen en de CAO SFU. De enkele omstandigheid dat in de CAO voor Uitzendkrachten niet letterlijk staat dat Reglement II daarvan onderdeel uitmaakt, maakt dit oordeel niet anders. Tot slot overweegt de voorzieningenrechter dat uit het voornoemde oordeel van de Hoge Raad kan worden afgeleid dat delegatie van de bevoegdheid mede geoorloofd is voor zover het gaat om de bevoegdheid om schadevergoeding te vorderen. De rechtmatigheid van de delegatie tot het vorderen van schadevergoeding staat hiermee eveneens vast.

Overige omstandigheden

Allround Detacheringen betoogt voorts dat de persoonsgegevens van het personeel dat hij uitleent vertrouwelijk zijn en dat deze vertrouwelijkheid zich verzet tegen kennisneming van de gegevens door SNCU. De voorzieningenrechter volgt dit betoogt niet, aangezien Reglement II een aantal bepalingen bevat waardoor de privacy van werknemers is gewaarborgd (de art. 2, 5 lid 12 en 8). Daarnaast heeft SNCU naar het oordeel van de voorzieningenrechter een gerechtvaardigd belang om toe te zien op naleving van algemeen verbindend verklaarde CAO’s, waarvoor het belang van Allround Detacheringen dient te wijken. Toewijsbaar is derhalve de vordering dat Allround Detacheringen inzage moet geven in zijn administratie.