werknemer/Merford Noise Control B.V.

Feiten

Werknemer is sinds 5 november 1979 bij Merford Noise Control B.V. (hierna: MNC) in dienst, laatstelijk in de functie van sales manager tegen een brutosalaris van € 7.107,98 per maand, exclusief emolumenten. Op 18 december 2017 is werknemer door MNC medegedeeld dat zijn functie vanwege een reorganisatie boventallig is geworden. Het UWV heeft de door MNC verzochte toestemming tot opzegging van de arbeidsovereenkomst geweigerd. MNC verzoekt thans ontbinding van de arbeidsovereenkomst, onder meer vanwege een verstoorde arbeidsverhouding. Werknemer verzoekt op zijn beurt ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van artikel 7:671c BW en toekenning van de transitievergoeding (€ 99.096 bruto) en een billijke vergoeding ter hoogte van € 679.724 bruto.

Oordeel

Partijen zijn het erover eens dat de arbeidsverhouding ernstig en duurzaam verstoord is. Het ontbindingsverzoek zal dan ook worden toegewezen. Voor de vraag of werknemer een transitievergoeding en/of billijke vergoeding toekomt, is wel van belang aan wie de verstoorde arbeidsverhouding te wijten is. Van ernstige verwijtbaarheid aan de zijde van werknemer is geen sprake, zodat de transitievergoeding wordt toegekend. Vervolgens komt de vraag aan de orde of werknemer een billijke vergoeding toekomt en of derhalve sprake is van ernstige verwijtbaarheid aan de zijde van MNC. Vast staat dat werknemer plotseling werd medegedeeld dat hij boventallig is geworden en dat hij direct op non-actief is gesteld. Ook staat vast dat hij het bedrijf direct moest verlaten en geen toegang meer had tot de bedrijfsfaciliteiten. De kantonrechter is met werknemer van oordeel dat hij hiermee is behandeld alsof hij op staande voet werd ontslagen, terwijl sprake was van een dienstverband van bijna 40 jaar met een onweersproken onberispelijke staat van dienst. Dit is MNC ernstig aan te rekenen. Zij heeft bovendien ontslag aangezegd en werknemer op non-actief gesteld terwijl zij de ontslagaanvraag bij het UWV nog niet eens had ingediend. Gelet op de tot dat moment goede verhoudingen en het langdurige dienstverband had MNC moeten afwachten of het ontslagverzoek zou worden toegewezen en zij had werknemer op de hoogte moeten stellen en houden van het verzoek en hem gedurende die tijd zijn werkzaamheden moeten laten uitvoeren. Dat heeft zij niet gedaan. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft MNC daarmee de verplichtingen die voortvloeien uit de arbeidsovereenkomst grovelijk veronachtzaamd. De billijke vergoeding is dan ook verschuldigd. De hoogte van de billijke vergoeding wordt bepaald op een bedrag van € 116.000 bruto. Daarbij is in acht genomen dat partijen eind maart 2018 hebben gesproken over een beëindiging per 31 december 2018 met betaling van een beëindigingsvergoeding van € 250.000. Dit blijkt uit een door werknemer overgelegde transcriptie van een telefoongesprek, in welk gesprek werknemer op enig moment heeft samengevat wat volgens hem is besproken (waaronder het bedrag van € 250.000), waarop zijn leidinggevende heeft geantwoord met ‘Ja’. Hiermee lijkt bevestigd te worden dat een bedrag van € 250.000 bespreekbaar was bij een einde per 31 december 2018, zodat de kantonrechter dit bedrag als uitgangspunt neemt. Inmiddels geldt dat de arbeidsovereenkomst is doorgelopen en pas zal eindigen per 1 juni 2019, zodat werknemer nog afgerond € 35.000 bruto méér aan loon ontvangt dan partijen voor ogen hadden bij de onderhandelingen over beëindiging van het dienstverband. Dit bedrag dient, net als de transitievergoeding, in mindering te strekken op het bedrag van € 250.000. Het bedrag van € 116.000 wordt als billijke vergoeding toegewezen.