werkneemster/Massar & Boetes Bedrijfsdiensten B.V. (handelend onder de naam Schoonmaakkantoor.nl)

Feiten

Werkneemster is op 1 februari 2018 in dienst getreden bij Massar & Boetes Bedrijfsdiensten B.V. (handelend onder de naam Schoonmaakkantoor.nl) (hierna: Schoonmaakkantoor.nl) in de functie van interieurverzorgster tegen een maandsalaris van € 696,84 bruto. Het object River Island waar zij gewoonlijk werkzaam was, is per 1 april 2019 gesloten. Schoonmaakkantoor.nl heeft op 28 februari 2019 een ontslagvergunning wegens bedrijfseconomische redenen bij het UWV aangevraagd. Vervolgens is werkneemster meermaals opgeroepen om (boventallige) werkzaamheden uit te voeren op het object Iron Mountain. Zij heeft hieraan geen gehoor gegeven. Werkneemster is op 3 april op staande voet ontslagen wegens deze werkweigering. Op 3 mei 2019 heeft het UWV de gevraagde ontslagvergunning verleend. Schoonmaakkantoor.nl heeft op 7 mei 2019 de arbeidsovereenkomst van werkneemster (voor zover vereist) opgezegd tegen 10 juni 2019. Werkneemster verzoekt onder meer toekenning van een billijke vergoeding op grond van artikel 7:681 BW ter hoogte van € 6000. Partijen twisten over de vraag of Schoonmaakkantoor.nl werkneemster op staande voet heeft mogen ontslaan.

Oordeel

Dringende reden

Vast staat dat de werkzaamheden van werkneemster door sluiting van de winkels van River Island vanaf 1 april 2019 zijn komen te vervallen. Werkneemster dient als werknemer gehoor te geven aan redelijke voorschriften van Schoonmaakkantoor.nl en zij was dan ook in beginsel gehouden de vervangende werkzaamheden bij Iron Mountain te verrichten. De enkele omstandigheid dat sprake was van boventallige werkzaamheden maakt dat op zichzelf niet anders. In de gegeven omstandigheden kan echter niet worden ingezien waarom Schoonmaakkantoor.nl de reeds lopende ontslagprocedure bij het UWV niet af kon wachten en in de tussentijd kon volstaan met een loonstop. Nu bovendien sprake was van boventallige werkzaamheden, waarvoor geen kosten bij de opdrachtgever in rekening werden gebracht, terwijl sprake was van een reisafstand van 23 kilometer per enkele reis en een reistijd van bijna een uur per enkele reis voor twee uur werk, heeft Schoonmaakkantoor.nl onvoldoende onderbouwd wat voor haar het zwaarwegende belang was en waarom van haar niet kon worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Nu geen sprake was van een dringende reden was Schoonmaakkantoor.nl niet bevoegd de arbeidsovereenkomst onverwijld op te zeggen.

Vergoedingen

Aangezien de opzegging van de arbeidsovereenkomst niet rechtsgeldig is, is een billijke vergoeding ter hoogte van € 500 toewijsbaar. Bij het vaststellen van de hoogte van de billijke vergoeding neemt de kantonrechter de volgende omstandigheden in aanmerking. Het kan werkneemster worden verweten dat zij niet op het werk verschenen is en zij had moeten begrijpen dat het zonder toestemming wegblijven van het werk tot vergaande consequenties zou kunnen leiden. Ook was werkneemster niet bereid om over herplaatsingsmogelijkheden te praten. Werkneemster wordt mogelijk geconfronteerd met een inkomstendaling. De arbeidsovereenkomst zou niet meer lang hebben voortgeduurd, omdat deze door Schoonmaakkantoor.nl per 10 juni 2019 is opgezegd. Compensatie van het loon vindt al gedeeltelijk plaats doordat werkneemster aanspraak maakt op een gefixeerde schadevergoeding. De kantonrechter veroordeelt Schoonmaakkantoor.nl onder meer tot betaling van een billijke vergoeding van € 500 en tot betaling van een gefixeerde schadevergoeding ter hoogte van € 1.393,68.