A.S. Watson/werkneemster

Feiten

Werkneemster is sinds 4 december 2007 in dienst van A.S. Watson (hierna: Watson) en is laatstelijk werkzaam in de functie van gastvrouw. Per 11 mei 2018 is werkneemster ziek gemeld. Zij was op dat moment zwanger, maar haar zwangerschapsverlof was nog niet ingegaan. Na afloop van het zwangerschapsverlof heeft de bedrijfsarts in een rapport van 23 oktober 2018 vastgesteld dat werkneemster marginale mogelijkheden tot werkhervatting had. Zij is toen in passende werkzaamheden voor driemaal één uur in de week aan het werk gegaan. Halverwege januari is werkneemster gestopt met de werkzaamheden in het kader van haar re-integratie en zij is tevens niet verschenen op het spreekuur van de bedrijfsarts. De kosten hiervoor zijn met haar loon verrekend. In een nieuw rapport van 29 januari 2019 heeft de bedrijfsarts geadviseerd om werkneemster voor driemaal twee uur in te zetten met aangepaste werkzaamheden. In een gesprek van 7 februari 2019 is afgesproken dat werkneemster een deskundigenoordeel van het UWV zal aanvragen omdat zij het niet eens is met dit advies van de bedrijfsarts. Watson heeft om een ontvangstbewijs van de aanvraag gevraagd en heeft stopzetting van het loon in het vooruitzicht gesteld indien werkneemster hieraan niet voldoet. Voorts is gebleken dat werkneemster geen aanvraag heeft ingediend en de werkzaamheden niet heeft voortgezet, zodat Watson met ingang van 16 februari 2019 betaling van het ziekengeld heeft stopgezet. Toen bleek dat de aanvraag toch is gedaan heeft Watson de stopzetting met terugwerkende kracht teruggedraaid. Op 4 april heeft het UWV in het deskundigenoordeel aangegeven dat het advies van de bedrijfsarts van 29 januari 2019 passend is en dat de uitgevoerde re-integratie-inspanningen van werkneemster onvoldoende zijn geweest. Op 19 april 2019 heeft Watson, naar aanleiding van een gesprek van de dag ervoor, schriftelijk aan werkneemster bevestigd dat zij nog steeds niet voldoende meewerkt aan haar re-integratie en dat daarom het ziekengeld wordt stopgezet totdat zij met de re-integratie start. In de brief is tevens opgenomen dat het gebrek aan medewerking consequenties voor het dienstverband kan hebben. Op 17 juni 2019 heeft Watson werkneemster opgeroepen om uiterlijk 20 juni 2019 een afspraak te maken om de passende werkzaamheden op te pakken, bij gebreke waarvan een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst zal worden ingediend. Watson heeft uiteindelijk ontbinding van de arbeidsovereenkomst verzocht wegens ernstig verwijtbaar handelen van werkneemster, aangezien zij zonder deugdelijke reden hardnekkig heeft geweigerd om mee te werken aan re-integratie.

Oordeel

De kantonrechter is van oordeel dat de door Watson naar voren gebrachte feiten en omstandigheden een redelijke grond voor ontbinding opleveren. Daartoe wordt overwogen dat zowel de bedrijfsarts als de daarna geraadpleegde deskundige van het UWV heeft geoordeeld dat werkneemster in staat moet zijn om driemaal twee uur per week op arbeidstherapeutische basis te werken. Van die oordelen mocht Watson uitgaan. De door werkneemster ingebrachte stukken omtrent psychische klachten zijn onvoldoende om nu alsnog aan te tonen dat werkneemster niet kon voldoen aan het advies van de bedrijfsarts tot het driemaal twee uur per week verrichten van passende werkzaamheden. Gelet hierop is het verzoek tot ontbinding toewijsbaar. De kantonrechter oordeelt dat het weigeren van re-integratie, hoewel werkneemster een verwijt valt te maken en gelet op persoonlijke omstandigheden, niet zodanig ernstig is dat zij geen recht op transitievergoeding zou hebben. Een transitievergoeding wordt derhalve toegewezen. De gevorderde billijke vergoeding is niet toewijsbaar.